Zellankadef nedir, bilir misiniz?

Bugün üçüncü bayramdı ve doğduğum köyün bayramıydı. Köyde akrabalarımızı ziyarete gittik. Bu ziyaretlerin arasında köyün dar, sular akan, çamurlu yolarında, yemyeşil otlarla kaplı tarlalarında yürüdüm. Çiçeklerin fotoğraflarını çektim. Evde zellankadef vardı, demek ki zamanıydı ve tarlalarda olmalıydı. Geçen kış zellankadefleri keşfettiğim tarlalara gittim. Yapraklarını ve henüz açmamış tomurcuklarını buldum ama açmış çiçekler yoktu. Artık başka zamana diye geri dönerken kendi bahçemizde açmış zellankadefler buldum. İnebolu’da nergis çiçeğine zellankadef derler.

Zellankadefleri bulduğum bahçenin adı “gavurun yeri”. Altmışların sonlarında artık köyden kopmanın zamanı geldiğinde büyükbabam köydeki evi ve tarlaları satarken bu bahçeye babaannem kıyamamıştı ve yalnızca orası kalmıştı. Köyden bağlarımızı hiç koparmadık, bu bahçe ise tek mülkiyet bağı olarak kaldı. Adı anlamını da içinde taşıyor. Çok eski yıllarda yabancı birinden alınmış olduğu için böyle adlandırmışlar. Köyde her bahçenin ve tarlanın adı vardır. Şimdi o küçük bahçede fındık ağaçları var.

Zellankadefleri bir fındık ağacının dibinde buldum. Başka tarlalarda henüz açamamış olanlar gibi büyük bir küme değildi ama açmayı başarmıştı. Üç çiçeği vardı, çiçeklerin ağırlığına dayanamamış ve yere doğru eğilmişti. Ben de onun yanına eğildim ve fotoğraflarını çektim. O kadar yakın olunca güzel kokularına da yakın oldu. Ankara’da nergis çiçekleri vardı ama böyle güzel kokmuyorlardı.

İnebolu’da zellankadef demetlerini pazarda köylü kadınlar satar, pırasa, soğan demetlerinin yanında. Güzel kokusu pırasa soğan kokularını bastırır.

Çiçekçide nergis gördüğünüzde biryerlerde buna zellankadef denildiğini ve daha güzel koktuğunu bilin diye yazdım.