Ailece: Özel blogumuz

Son günlerde Milliyet Blog’da çok az yazı yayımlıyorum. Başka bir blogla uğraştığım için buraya yazmaya zamanım olmadı.

Bir özel blog yaratma çabasıydı, son günlerde zamanımı alan. Aslında bu çalışma yeni değildi. 2001 yılında bir grup kurmuştum. O zamanlar e-groups kapanmış artık yahoogroups vardı. Bu grup dışarıya kapalıydı, yalnızca üyeler yazıp okuyabiliyordu. Üyelerin hepsi ailedendi.

21 Şubat 2001 günü listeye ilk mesajı göndermişim, yahoogroups arşivinden buldum:

“Yalnızca bizim yazışabileceğimiz bir liste kurdum. "ailece" adını bulana kadar akla karayı seçtim. Bütün olasılıklar alınmış. Simdi bu listeye yazınca yani (...) adresine mail gönderince listedeki herkes bu maili okuyabilecek.”

Şu anda, listeye ailede Internet kullanan herkes üye ve ortak haberleşme ortamımız, yani ailece yazıştığımız bir yer.

Haberleşme ortamımıza biraz renk katmak istedim ve ailemiz için özel bir blog hazırlamaya karar verdim. Onun da adı Ailece oldu. Ortam olarak Google Blog’u (Blogger) tercih ettim. Blogu kurmak ve yazmak için bir GMail adresi olması yeterliydi, Türkçe desteği vardı. Aileden GMail adresi olmayanlara birer adres aldık. Ailecedeki herkesi blog yazarı olarak ekledim. Yalnızca yazarlara yazma ve okuma hakkı verdim. Blogger adresindeki Ailece özel blogumuz hazırdı. Orası artık bizim özel yerimiz oldu.

İlk yazıyı yazıp ailece listemize haber verdim:

“Merhaba Ailece,
Bugün 25 Şubat 2008. Yalnızca bizim okuyacağımız ve bizim yazabileceğimiz bir blog oluşturdum.
(...)
Hepimiz yazalım.
Sevgiler”

Bu noktada benim görevim tamamlandı ve ailece buraya yazmaya başladık. Anılar, fotoğraflar, videolar, takılmalar, şakalar, fıkralar gönderdik. Ailece kullanacağımız bilgiler aktardık. Yaşadığımız şehirlerin hava durumlarını her an görebiliyoruz, hepimizin işine yarayacak adresleri ekliyoruz.

Ailecedeki herkes Internet kullanma konusunda çok bilgili değil ama bunun için çok şey bilmeye gerek yok. Ailece blogunun en tepesinde bir açıklama var:

“Ailece grubumuzun blog sayfası. Ailemizdeki herkes yazıyor, herkes okuyor. Başka kimse yazamıyor, göremiyor. Yani burada ailece yazıyoruz, okuyoruz. Yazı yayımlamak çok kolay. Sağ üstte "Yeni gönderi"ye basıp kutunun içine yazıyoruz ve "yazıyı yayınla" üzerine basıyoruz. Fotoğraf eklemek istersek kutunun üzerinde fotoğraf işaretine tıklıyoruz. Yazdıklarımız burada kalıyor. Dilediğimiz zaman okuyabiliyoruz.”

Şu anda 17 kişiyiz, 6 yaşından 60 yaşına kadar... 10 kişi yazarak, fotoğraf veya video ekleyerek katkıda bulunduk. Bir haftada 100’den fazla kayıt girmişiz. Cumartesi günü yeğenim Sıla 11 yaşına bastı ve doğum günü kutlamalarının fotoğraflarını ailece orada gördük. Pazar günü dayımın 17. ölüm yıldönümüydü, eski bir fotoğrafla o günü orada andık. Ailemizdeki mutlu ve hüzünlü günleri ya da sıradan günleri Ailece blogunda paylaşıyoruz.

Ailece blogunu başka bloglar izledi. Ailecedeki bebekler ve çocuklar için birer albüm gibi bakılacak özel bloglar hazırladı anneleri. Ben teknik altyapıyı düzenledim, anneler, babalar, amcalar, halalar, dayılar onların özel bloglarına fotoğraflar, yazılar ekliyorlar. Bu bloglarda birkaç yazar var ve ailedeki diğer bireyler ve sayfaları okumasını istediğimiz arkadaşlar ve tanıdıklar okuyucu olarak tanımlı. Başkaları bu sayfalara giremiyor, arama motorlarında yeralmıyor. Eğer bu özenle sürerse yıllar sonra ne kadar değerli albümler oluşmuş olacak. Hem güzel, hem de kolay erişilir.

Ailece blogumuzun kuruluş öyküsünü sizinle paylaştım. Size de benzer bloglar hazırlamanızı öneririm. İki kişi, beş kişi, on kişi veya yüz kişi. Ortak blogunuzu yaratıp dilediğiniz sayıda kişiyle paylaşabilirsiniz, kimiyle ortak yazarak, kimiyle yalnızca okuyucu olarak.

Aydın Tiryaki
Ankara, 6 Mart 2008