Kırmızıdan öte bir gelincik

zarifçe salınırım

incecik bir dalın üstünde.

beklenmedik anda açıverip

uğurlarken acımasız rüzgarı

umarsız yapraklarımı döküp

hüzünsüz solmayı düşlerim.

derken sessizce,

kimse gelmesin peşimden

nereden çıkıp nereye kaybolacağı

belirsiz bir varlığım ben

anlamımı bilmeden

zamanı soldurmak marifetim

bu yüzden kıpkırmızıyım kırmızıdan öte.

delicesine isterken yaşamayı

hiç düşünmezim, sonsuza dek

bulunduğum yere kök salmayı,

hiç bilinmezim

hep yeniden ve en yeniden

yokolup başlamayı

bıkmadan.

ve bilmeden bilmişim

güneşten öte buluttan ziyade

maviden medet, kızıldan kıyametmiş dünya

anımsamak,

bir noktayla bir an

durmadan sevişen.

ve anımsanmak

durmadan savrulup

tohumsuz kaybolurmuş.

günle gelen her soluğum,

yitmez bir evren

ve gülüşüm solgun

yokluktan ibaret

ölmüş bir kalabalığın ardından.

yokolmazım var, değişmezim

her hüzünden bir kalp

ve her kalpten bir kırmızım

nedenini bilmeden

zamanı soldurmak marifetim

bu yüzden en kayıp

arzsız, hırssız

ve en kırmızıdan öteyim.

başak- 8 mart 2008



resim: http://www.freefoto.com/images/15/43/15_43_51-Poppy_web.jpg