Karanlık dünyam... Gözlerim görmüyor ama yüreğim görüyor. Ellerim cisimleri, bedenleri seçiyor. Kulaklarım sesleri, burnum kokuları görüyor.Hiç mavi rengi görmedim ben. Bana maviyi anlatabil..
Anneciğim, Bu yazımı sana hazırlıyorum. Çok özel ve çok güzel bir annesin benim için. Kocaman bir kalbin var ve içinde öyle sevgi dolu bir dünya barındırıyorsunki zamanla keşfediyorum bu sevgi d..
Merhaba Dostlar, İstanbul'uma geri döndüm... Ayrı kalınca kıymeti biliniyormuş herşeyin. Şimdi daha bir başka görüyorum İstanbul'umu. Mutluyum:)) Sevgiler, Nesrin..
Beklemek...Dünyaya ilk merhaba dediğinde bir yürüyebilsem, bir konuşabilsem diye beklersin... Bir anda ayağa kalkar paytak adımlar atmaya başlarsın... Ailende bir bayram havası! Bravo! Yürüyorsun..
Uzun bir zaman geçti içimden geçenleri yazmayalı. Şu geçen bir çok ayda ne çok sevindim, güldüm, ağladım acı çektim. Terk etmek, terkedilmek zorunda kaldım. Bitişlerde kayboldum... Yeni başlangıçla..
Hala kendimi arıyorum... Kalabalığın ve yanlızlığın bol olduğu bir şehirde yaşıyorum; İstanbul'da.....