Oyuncağını eline alıp atabildiği kadar uzağa fırlatıyor ve ardından onu almak üzere hareket ediyordu. Kendince böyle bir oyun belirlemişti, kuzenimin emekleme safhasındaki yaramazı. Önceleri salt ..
İşinden her zamanki saatte çıkmıştı. Aynı şeyleri hissediyordu her iş çıkışında, “bir güneş daha onsuz mesaisini tamamlamıştı; bir günbatımını daha kaçırmıştı işte. Nereden bilebilirdi yarınki güneş ..
Ben Cenk. Sık sık düşünüp; ara ara yazıyorum...