sonbahar yorgunuyum ne içime sığıyorum ne dışıma ömürde kış yaklaşmakta ne yaptı(k)m dünya için her yer kargaşa /kavga ve ölüm topraklar, kan içiyor su yerine yeşil g..
toprağa gömüyorlar ölümü durmadan, durmadan gömüyorlar her defâsında yeniden çıkıp, geri geliyor ölüm çiçekler ile uğurluyorlar gözünü boyuyorlar kanmıyor, aldanmıyor ..
İnsan okudukça ne kadar az şey bildiğinin farkına varıyor. Okumayı ve okuyarak beslenmeyi seviyorum. Okuyup beslendiğimde üretebiliyorum ancak. Ayrıca, okumak insanı farklı dünyalara götürdüğünden,..
tam dalacakken tatlı uykuyla hayata sığ çukurda ki, derinliği doldurulamayan ağulu boşluğu bozdu rüyayı oysa, yaşamın hayhuyunda yabanıl kokuları duyulmadan ağır değildi..
upuzun bir düş/müş düşlediğim benim işim değilmiş/ harcım da iki ileri bir geri tempoda, git git bitiremedim yolu hâlâ acemi kalemim aydınlığı kapatan koca devi bir türlü..
geç ulaşıp, doyamadığım sevdan yalanlarının tatlı ninnisinde büyüdü bir mevsim kadar bile değilken bu aşkın ömrü yine de, öyle çok birikmiş ki sesin aklımda akmıyor, akamıyor dış..
gecikmiş zamanlardayız belki de, bu tünelin sonundayız! güzün sarı yaprakları artıyorken gitgide içimin doymamışlığında duran bir kitap ayracı başa döndürüyor zaman..
güz mevsimi artık yapacak çok iş var toparlanmalı yamalı bohçayı açmalı önce itip tıkıştırdığım ne varsa bırakmalı ortalığa yeri geldiğinde beni bulacaktır nasıl o..
aman / ı bildin mi kalbim 'aman'ı şimdi suya salınmış izimle düşen takvim yapraklarından habersizim günü açarken, dudaklarımdaki sus ile güneşin yüzünden, karanlığı içerim
sen de mi vefâsız, sen de mi söyle madem bırakıp gidecektin böyle kapanan yarayı kanatıp derinde bî-çare kalbimi, dağladın beyhûde mevsimler değişir, değişmem diyordu..
Güzel Sanatlara tutkulu, Türk sanat müziği hayranı, deniz ve İstanbul âşığı şiiryazar bir fâni....