kim demiş kölelik kalktı! her gelen; geleceğimize paslı pranga taktı. çaresiz, el pençe göbekte, sevinçlerimiz yarınlara kaldı... kim demiş kölelik kalktı! her ..
Seninle güzeldi; İSTANBUL Senin için kalkardı rıhtımdan vapurlar, Bacasından göğe yükselen dumanıyla mesaj yollardı sanki sana… Senin için ıslık çalar ve süzülürdü Marmara'n..
Topal bir kuşun, kanatlarında, Rüzgara meydan okuyor zaman, Ve korkuyor yapraklar kımıldamaya, Toprak ölüm kokuyor, Sen toprak kokuyorsun…. Yalnızlığın en kuytu köşesi..
Ağlamak istiyorum senin gibi, Ama kimseler görsün, bilsin, istemiyorum… Belki de bir kenara yüreğimi bırakıp çekip gitmek istiyorum, bu şehirden, öylece yapayalnız..
Dünya, bir yetim çocuğun hayata attığı tebessüm kadar masumdu aslında. Biz insanlar, dünyayı bu hale getirdik. Yaktık, yıktık, öldürdük. Düşünmedik ötesini, daldık dünyanın keyfine,..
Yürüyorum, aklımda deli sorular. Nereye varacağımı bilmeden. İnsan o kadar değişik bir varlıktır ki, daima ötelerde bir şeyler arar. Yakınında olanı görmez. İşte ben de yürüyorum, değişik diyarlara..
Ölümün kıyısında geçiyor, çocukluğumuz. Misket bombaları yağıyor sokaklara, Oyun için değil, ölüm için… Bildiğimiz bir çiçek kokusu yok, varsada çoktan unuttuk, Burnumuzun d..
Topal bir kuşun, kanatlarında, Rüzgara meydan okuyor zaman. Ve korkuyor yapraklar kımıldamaya, Toprak ölüm kokuyor, Sen toprak kokuyorsun... Yalnızlığın en kuytu köşe..
Bunu ben sana yazıyorum ama sen bunu bilmiyorsun. Belki de hiçbir zaman bilmeyeceksin. Belki de bilmemen en hayırlısıdır; kim bilir... İçimde patlamaya elverişli, o kadar cümleler var ki. S..
Üşümemeyi öğrendim sende, ne zaman tenimi okşasa rüzgarın afili soğuğu, sen düşüyorsun aklıma. ve gözlerimdeki kıvılcım dönüşüyor aleve, içim ısınıyor, yüreğim ıs..
''Biz yağmurun altında oynayan çocuklarız, işler kötü giderse, ne olacak? Bu dünyanın sonu değil...
