‘’Durduk yerde sinirlenmek marifet olsa kimse elime su dökemez.’’ diye geçirdi içinden. Ne vardı ki sabahın kör vakti kalkıp yola düşecek. Ama değerdi de ve söz vermişti bir kez. Diğer yandan korku..
Öfkesine bir kez daha yenilmişti işte. Yine yeniden nelere mal olacaktı bu ivedi karar kim bilir… Usulca kapadı gözlerinin geçirdiği bu öfke nöbeti sonrasında. Bildiği tüm duaları sıraladı ..
İliklerime kadar üşüyorum. Çok soğuk ve bir o kadar ürkütücü. Ağustos’un ortasında sarkıtlar sarkıyor çatılardan: Düştü düşecek. Ola ki düştü beynimin parçalanması içten bile deği..
Kaç zamandır içinde biriken sıkıntının sebebi aldığı haberle pekişmişti işte. Annesinin sesini duyduğunda ilk akla gelen babası iken nasıl olmuştu da bu haber ona ulaşmıştı. Çökkün bir hald..
1.bölüm: Hiçbir şeyin açıklaması yoktu artık onun için: Ne inandıklarının ne güvendiklerinin ne uğruna çabaladığı uğraşlarının. Antalya’da ailesi ile yaşayan sıradan bir kızdı Nermi..
Kurallara riayet eden bir çocuktum, her ne kadar istisnalar kaideyi bozmasa da. Mesleğim öğrencilik; birinci vazifem büyüklerime itaat edip, ders çalışmaktı. Arada kaytardığım da olurdu tab..
Birbirine sımsıkı kenetlenmiş dört kardeş… Üstelik yaşları kemale erdiği halde, hala bir arada yaşayan ve her daim birbirlerini kollayan dört değerli insan… ..
Üç farklı dünya idi onlar: Birbirinden farklı dünyalarında, farklı farklı düşlerin peşindeyken, yolları kesişmişti burada. Kendilerine has tarzları, kendi ailelerinden gelen yerleşik g..
Gökyüzü delinmişti adeta. Şiddetle yağan yağmur rüzgârın da eşliğinde tüm şehri teslim almıştı. Yollarda yürümek ne mümkündü. Trafiğin felç olduğu şehirde eve dönüş gerçekten bir karabasan ..
Altı yedi yaşlarında var yoktum. Teknolojiden günümüzdeki kadar nasiplenemediğimiz yıllardı. Çocukluk işte, hele ki o zamanlar evin tek çocuğu olarak, sıkıcı geçerdi uzun yaz tatilleri. Okula o yıl..
Yazmaya gönülden sevdalı, kendini her daim geliştirmeye çalışan, öğrenci ruhlu biriyim. Mesleğim ..