Taksim'den eve dönmek için bindiğim halk otobüsünde, sabırla yolun bitmesini beklerken emekliliğimizi geçirmek istediğimiz Foça'yı düşlüyordum. Birden "ne yapsaydım yani işe gitmeseydimde kov..
Bir gün dünya ayaklarımın altından çekiliverdi, artık her şey boşa çabaydı...Dünyada bozulmadan kalabilmiş tek gerçek karşısında duyduğum çaresizlik bana bu hisleri vermişti...Vermişti diyoru..
Maviş annesinden öğrenmiş, dayak yerken erkeğin gözüne gözüne bakmayacaksın, yoksa daha çok döver. Maviş iki büklüm olmuş, kendisine dayak atan kayınpederinin yorulmasını beklerken, içinden, ..
İstanbul Tarabya’da özgür bir çocukluk yaşadım. Komşularımız vardı rum, ermeni, yahudi, laz... Arkad..