Şarkılar var şiirler var aşka dair. Yaşanmışlıkların arkasında kalan irili ufaklı hatıra bulutlarını anımsatır gibiler. Nedense hiç biri mutlu noktalamıyor son mısrayı. Yoksa insan her zaman yaptığı g..
Boşuna dikme şu başını yukarı yukarı. Senin aradığın havada değil tavada eminim. Ne o yere indirmekten mi korkuyorsun gözlerini? Başını doksan derece güneye çevirmekten mi? Söyle hadi! Nedir şu dünyan..
Yosun tutmuş halatlar, ipini koparmış kayıklar, suyu çekilmiş bir deniz. Ve bir akşamüstü... Ben yalnız körfezimde başbaşa düşüncelerimle. Yönüm kuzey, gözümü kararttım, çıktım bir tepeliğe kendim..
İçinde somutlaştırıp, taş kestirdiğin, onu kendi ellerinle kurduğun tahttan bir daha indirmeyi göze bile alamadığın, ruhunun derinlerinde legalite kazanmış varsaydığın bir düş, başı sonu belli olm..
Asım dedem; kendisi Kesriye göçmeni bir Arnavut' tur. 1924 yılında ilk çıkarmayı Mersin' e yapmışlar. Ardından Niğde ve derken Çanakkale... Çanakkale benim doğduğum şehir. Kesriye' de mısır bolmuş..
Ben Serpil Yüksel. Çanakkale'de dünyaya geldim. İlkokulda yazar olmamı isteyen harika bir öğretmenim..