Uzun zaman sonra yeniden onu görmeye gidecektim. Çok sevdiğim biriydi. Her gittiğimde başucunu çiçeklerle süslerdim. Oda benim gibi papatyayı çok seviyordu. Ama ben çiçekleri başucuna koyunca utanıyor..
Hayatın sıradanlığına, sürekli gelişen ve bizim bu gelişmelere yer yer seyirci kaldığımız çağda tüm bu çelişkilere dayanabilmek biraz melankoliyle mümkün galiba. Gecelerin yalnızlığı kamçıladığın..