Her yıkılışın kalkış hikayesini izledim, yaşamın beni bugüne getirdiği yıllar kadar…Soluk aldıkça güçlendim, ezilmedim hiçbir acının altında, zelzeleler oldu sarsıldım ama enkaz olmadım, sığın..
Kış gelmiş çatmış kapıma , ben baharın havasındayım…yoksul kış bana gülümsemiş ve baharı getirmiş , soğuk , ıssız , sessiz evime…karın , ortalığı kasıp kavurduğu saliselerde , pencereme umut dok..
Kim bilir …Yarın güneş bir başka doğacak kaderimize , caddeler bir başka , sokaklar bir başka , evin önündeki kimsesiz kedinin bize sokulması bile , bir başka olacak…sevgiye doyacağımız günler..
Biriktirmiş ruhum serzenişleri…Ben yaralı bir kuş misali geziniyorum ait olduğuma inandığım fakat bir türlü kendimi ait hissedemediğim şehirlere…Kanadım kırık , yol alamıyorum… bir seyyah tadında..
Zaman; bir sabun kayganlığında, süzülecek ömrümüzden... İç içe yaşanılmış, sevdalara dalınmış, reçetesi kör kuyuya atılmış, perspektifi olmayan, aşkın şarabında yudumlanmış hayatlarımıza, el sal..
Yaşıyoruz telaşlar içinde , yetişmeye çalıştığımız bir yerler hep var adımlarımızda , geç kalma korkularımız bundandır...Yaşadığımız hayatların içinde kayboluyoruz , farkında olmadan biz bizi y..
Yalnızdınız, sahipsiz dal veren ağacın esintisi gibiydi adımlarınız, yüzünüzdeki hüzün kıvrımlarında ve bedeninizdeki eğikliğin, geçmişinizin terk edilişiyle doluydu….Belliydi, sokaklara kedi ..
Mülteci bir kalbin sahibiydi, durağı yaptığı sılada, saçının kırık bir telini bile yüreğine sarmaladığı gölgenin, yokluk sancısına merhaba demeyi öğrenmişti…Aşkını kaybetmenin hüznü bürünsede b..
Gittin… Takvimlerden düşen her yaprağın, canımı acıtacağına ihtimal vermeden…Zaman aralığının vuslata vurduğu her dakika, içimde biriken yokluk nöbetinin sancılarından habersiz…Güneş günü te..
Ay vurmuş pencereme ….Işığı aydınlatıyor tüm odayı , yalnızlığımı unutturur gibi geziyor odamda…Dönüyorum arkamı geçmişime ; ben kaçmak istesemde sıkışıp kalmış , yaşamasaydım , olmasaydı d..