İnsan yaşamının her evresinde devamlı olarak karşısına “kavramlar” çıkar. Bu kavramlar o kadar çoktur ki sayfalara, kitaplara sığmaz. Ağzımıza pelesenk olmuş bazı başlıcalar da şunlardır: ..
Geç bir saate yattım, sabaha karşı tan ağarırken Geç bir saatte uyandım öğle olmuş gün bitecek Akmış, gitmiş, yitmiş zaman ve yaşam delicesine Bir boşlukta, bir yok..
Doğumla başlar o yaşam mücadelesi Bir kalbin vardır mutlaka, başlar atmaya Kimine zor, kimine kolay sürer gider Zordur genelde yaşamak, yorar kişiyi Her yaşta ve koş..
Gün; Cumartesi. Erkek; çok heyecanlı… Yarın sabah Kadın ona kahvaltıya geliyor. Erkek, her zamankinden daha özenli olarak kahvaltılıklarını almış sabah Kadın geldikten sonra onunla baş başa geçirec..
Bu gece seni yakalamaya çalıştım ama nafile Elimi uzattım ve yakalayamadım seni Sonra öğrendim ki hayal tutulmazmış Bilirdim ama belki dedim, denedim! Bu gece seni düşünme..
Sahildeyim… Yaz serinliğini hissettirmeye başladı, ısındım Daha sırada ilkbahar var ama Gönülde yaz olunca akılda da zikirde de o Ne derseniz deyin illâki yaz! ..
Umutsuzdun, ürkektin, bitkindin, yılgındın, yorgundun, hülasa olarak kendini salmıştın… İlişkilerin kötü! Yanında seni seven biri yok! Her şey tepetaklak gidiyordu… Daha bir sür..
O; korktu! Belki olan bitenin adını koymaya ya da kafasının içindeki çözemediğinden ötürü korktu… Bu yalnız başına düşünen âşıkla diyalog yapmak gerekirdi ve başladık sohbete… ..
Varsın... İyi ki de varsın. Senin varlığını bilmek çok iyi geliyor. Yanımda ya da uzağımda olman önemli değil! Varsın ve bunu biliyorum… Birinin var o..
Hayalsin sen Seni anımsamıyorum, ya da anımsayamıyorum Var mıydın? Yok muydun? Cevabı yok! Anımsayamıyorum ki… Peki, yoksan neden var diy..