eyy sevgili bu aralar yine yokluğuna geceleri emziren virane bir şehrin arka sokağı gibiyim her ne kadar toprak koksa da nefesim her ne kadar tarayamasam da ay ışığına sevd..
aklım küle savurduğum nefeste sınır umudum külden gebe kalacak ateşin rahmi yanayım mı kanayım mı bilemedim güne değildir telaşım..
İzmir’im İlk göz ağrım ben hep seni bilir hep senin şerefine sana içer hep seni çekerdim ciğerime… kuraklığıma damlarken son cemre çok ça g..
ahh…….. bir yanda sevdam tutuşuyorken diğer yanımda da insanlığım cayır cayır yanıyor söyleyin a dostlar bu nasıl bir yanmaktır önce düşlerimi yatırıyorum kokunu y..