Kurşunî gece kan kusar yarınlaraYıldızlar adını sayıklarKent ölüm kokarÇığlıkları duyulur çıkmazlarınBir düş son bulurVe sen kaybolursun.....
Sırt sırta vermiş duvarları kentinevlerinde hüzün pembesi sarhoşluklarsokak aralarına hapsolmuş yağmurlarhiç yaşanmamış zamanhatıralar kimliksizşimdi bir mey havası raks edergö..
Tiyatro; yaşanmış, düşlenmiş hayatların bize aksettiği büyülü dünya. İşte bu dünyaya İstanbul’daki ilk adımımı geçen hafta sonu attım. Yoğun yaşadığım İstanbul günlerimden fırsat bulabildiğim bu günü..
Devrim çocuklarıyız bizEsmer tenimizde toprak kokusuKahverengi gözlerimizde umutVe ayaklarımızda sürgün yasaklarNerden geldiği bilinmeyen barut kokusuSürgün çocuklarıyız bizİst..
Sırnaşık bir seyre koyuldumEllerimde dünden kalma bir tereddütEsmer tenli kadınlarım yas tuttuBüyüdüm işteKüçülen silüetinde dünyanınİçimde kıytırık bir hevesSeslendimHaydi..
Eskiden kara trenler vardı. Vagon vagon umutları, sevdaları, hüzünleri ve intiharları taşıyan… Ve tren garları… Aynı gar ne çok anlamları barındırırdı bağrında. Aynı gardan ve aynı saate hareket ede..
biliyorummahkum ettim seni yalnızlığımaseyirci kaldımhep sustumhaykırışların eşlik etti gecemeben sustumey yalnızlığımın esiriey hüzün kokan yanımşimdi bir yıldız tuttu..
Farkına varmakla başlar mücadele ve yeniden doğuş. Zihinde ve yürekte depreşir reform hareketleri. Martin Luther’i canlanır inançlarının ve savaşı başlar ihtilalinin. Ardın sıra peygamberi..
Koynumda bir yıldız masalıKüçücük bir tebessümVe ardına intiharŞarap tadında, günah renginde bir isyanÇıldırdı karanlıkİçimde çıkılmaz sokaklarSon dileğim sensizlikŞimdi g..
İnsanlar ölüyor, insanlar ağlıyor ve insanlar yok oluyor. Bizler varlığımızın, benliğimizin saltanatındayken. Hiç sorgular mısınız kendinizi? İnsanlar hayatta kalma mücadelesi verirken, bizler neyi..