Büyüdü... Yaramazlık yaptığında!... "Oradan geçmekte olan Ayşe teyze" derdim ona... "Bir de ne görsün?".. diye ekleyerek... Hep ilgiyle izlerdi.. Sonraa... demeyi unut..
Hayatın içinden yazıyor.. İçten... Yaşamaya dair.. " Yaşamaya Dair " Bloğuyla tanıdı Atölye onu.. Hayvanlara ( diğer canlılara ) sevgi bakışıyla tanıdı.. Son Bloğu "..
Arada kalanlara!… çok özel bir övgü :) Nasıl atlayacak sınıfı?… Çok arada… Bir yanda İhtişam Bir yanda Paylaşma… Dediler ki!… ” Sınıfının adamı olacaksın” ..
Sabah!.. Okudum onlara.. "Sarı, Kanarya ve ben" "Babam aklıma geldi dedi hoca.. Babam!.. Söz verdiğim gibi yüreğimde yaşamakda" Neden? dedi... en genci emekçilerin...
"Hayata buradayız!.. Tarifleri çok açık etmek gerek hepinize!.. Buradayız biz!.. Hayata!.. çocuklara.. güneşe!.. diğerlere.. canlılara... Buradayız!.." Tarifler!.. Nasıl..
"Ben" diye başla.. Sen.. Onlar de.. Bak de!.. Vay be! de.. Kibar davran muhalif olsan da!.. Tut bir yerlerden sen de.. tanımla... En temel çelişki de..
Kim tanıttı?.. nerden?.. Başlayacak!.. Düğün var.. izliyor!.. Kulakların aşina senin!.. Nerden bildin ? Çingene!.. "Parmaklarının temposu güzel senin".. Ne..
Sabah kalktın güneş... Gülüşmeler var etrafında... Bilincin zor da olsa katılmak adına zorluyor seni hayata. Katılacağın hayatın her anı henüz sorunda olsa... İleride göreceksin bir köşe başında. Ö..
Paylaşmaya yok zamanın... uçsuz bucaksız görünene, sevgiye... kardeşliğede. Giderken... gelirken, yok zamanın... Ağır bir yok ediş kendini ... yavaş yavaş, usulca değil ama... Zamanın yok s..
Endişeli... O!... hepimiz gibi.. Sunduklarından arta kalanlar bir tiyatroda küçücük bir figuranlık oysa... Sıkıntıları çözememek adına, bunalmak adına, terk edilmek, terk etmek adına... be..