yakarım geceleri ıslaksa kibritlerim, gözlerinle veririm alevlere bu şehri yalnızlığımı aydınlatsalardı eğer yakardım geceleri.... ne kadar kelimesizim şimdi oturmuş..
/gözlerin bir uykunun hapsine kilitlerken kirpikleriniyüreğinin avlusunda yürütmelisin topalladığın günleri/ bir düş; bulmalı ayak izlerimikapının deliğindenpencerenin aralığından..
kaldığım yerden devam edemeyeceğime göre, yeni bir şeye başlamanın vakti geldi. başladığım şey tabiki dünyayı değiştirmeyecek, suda salınan yaprağın yönünü de...