Ne güzel şeyler vardı aramızda Konuşabildiğinde benimle aradabir Ruhun dökülürdü sözlerinden Bir sevinç içinde, eşsizce Bozuk bir ahengi tutturmuştu geceler Göreme..
Yitik zamanı bulup sevinçle Sessizce geldin yerinde bırakıp kendini Kim bilir nasıl bir kışa vurup pranganı Yazı bağlamışsın gönlüne,o temiz anlına Satırlarına bindirip üz..
Görünmez kanatlarınla gelip gelip Dalarsın düşlerime Ama bir kez olsun, demezsin ki: Uyan ey insan, güzel insan, uyan! İçindeki insanın sesi değil Kendi geldi bu kez..