İnsanı en iyi tarif edecek olan nedir? Kendi söyleyeceklerim taraflı olmaz mı? Belki en doğrusu, '48 yaşında, sevdiklerini kaybetmişliğin acısını taşımaktan yorgun, içindeki sevgiyi her gün büyüterek gününü bekleyen bir insanım' demek olacak. Eğitimim iktisat ve yönetim dalında yüksek lisansım var. Banka ve sigorta şirketlerinde yöneticilikten sonra emekli olup; danışmanlığa başladım. Sevgiye ve adalete dair, yakın ya da uzak çevremdeki her şey ve herkes ilgi alanımda. Sevgiler; özlemler; haksızlıklara, eşitsizliklere, ikiyüzlülüklere, cahilliklere, duyarsızlıklara başkaldırılar birbiri ardına birikiyor, birikiyor. Blogda yazmaya başlamam aniden bir geceyarısı nette arama yaparken gelişen bir durum. Kimseyi kırmadan paylaşacak cümleler bulabilmeyi dilerim. Herkese merhaba.