Doğumunun 100. yılında Orhan Veli,

Yüz yıl sonrada şiirlerinin okunacağını, Sicilya'lı Balıkçı şiirinde vurguluyordu, Orhan Veli. 19 Mayıs 1938 yılında Mehmet Aksel  takma adıyla Gençlik dergisinde yayınlanan şiiri;

Yüz sene sonra bugünkü dünyadan

Bir tek insan kalmadığı gün ,

Sicilya sahillerinde yaşayan balıkçı

Bir yaz sabahı ağlarını atarken denize

Her zamankinden daha geniş gökyüzüne bakıp,

Benden bir mısra mırıldanacak, şarkı halinde.

Bugün yüzüncü doğum gününü kutladığımız, Orhan Veli'nin şiirleri, yanlız Sicilya'da değil dünya da bir çok dile çevrildiğini ve okunduğunu biliyoruz.

Bakınız o denli sevilen şairi, Sait Faik şöyle tarif ediyor; '' İki inceceik bacak, kısaca bir trençkot, kanarya sarısı kaşkol, üçgen bir yüz, şişirilmiş bir ğöğse benzeyen bir sırt- ergenlik bozuğu bir yüz.  İşte görünüşte Orhan Veli.''

''Nufus Kağıdı'' da denen kimliğinin kopyasına göre, adı Ahmet Orhan'dır. Babasının adı Veli olduğundan, soyadı kanunundan (1934) önce Orhan Veli olarak tanındı.

İstanbul Boğazı'nın güzel bir köşesi olan Beykoz semtinin, Yalıköy Mahallesinde ki, İshak Ağa yokuşunun çayır sokağında 9 numaralı evde dünyaya geldi.

Okula Beşiktaş Akaretler İlk okulunda başlayıp, ertesi yıl Galatasaray Lisesi'nin ilk bölümünde yatılı olmuştur..

(Orhan Veli hakkında daha geniş bilgi önceki yazılarımda mevcuttur.)

Orhan Veli'nin bu denli sevilmesi ve okunmasının bir nedeni, halk diliyle, halkın anlayacağı tarza önem vermesi  etken olmuştur. Garipçe akımını başlatarak, her türlü ölçüyü, kafiyeyi, aruzu ve süslemeyi reddetmiştir. 

Sevilen şairin şu mısralarıyla bitirelim yazıyı;

Anlatamıyorum:

ağlarsam sesimi duyarmısınız,

mısralarımda;

dokunabilirmisiniz,

gözyaşlarıma ellerinizle?

bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,

kelimelerinse kifayetsiz olduğunu,

bu derde düşmeden önce;

bir yer var, biliyorum;

her şeyi söylemek mümkün,

epeyce yaklaşmışım, duyuyorum;

anlatamıyorum...