Düşlerinle Kal...

Düşlerinle Kal...

Hatırlamıyorum sevgilim,

Sen gelene kadar

Ellerim hep böyle sıcak

Kalbim bu kadar hızlı atar mıydı

Hep böyle hızla tırmanır

Kaçar gibi koşar mıydım seni görünce,

Sokağın başında

Durup bakar mıydım arkandan

Nihavent bir şarkı

Tutturur muydum ufaktan…

***

Söyler misin sevgilim,
Ne zaman çağırdım ben seni

Hangi ara,

Kalbimin kapılarını açtım sana

Ya sen,

Ne zaman çıkıp geldin yüreğimin

En güzel yerine…

Ne zaman buyur ettim ben seni

Hangi kibrit

Yaktı içimde sönmeyen ateşini…

***

Hadi bana anlat cancağızım

Ben aşkını

Ne zaman avucumun içine alıp

Kana kana içtim ki

Kar bile

Güneşle birlikte gelir oldu

Toprak yağmurda

Cayır cayır yanmaya başladı

Nefesin

Mayısta biçilen çimenler gibi koktu…

***

Söyler misin sevgilim,
Ne zaman çağırdım ben seni

Hangi ara,

Kalbimin kapılarını açtım sana

Ya sen,

Ne zaman çıkıp geldin yüreğimin

En güzel yerine

Gelirken

Sen mi getirdin yoksa ben mi

Ellerimle

Kurdum gönlümdeki tahtını…

***

Ah be güzelim!

Tam bir öğle vaktiydi çekip gittin,

Adananın güneşinden

Daha çok yaktı yüreğimi gidişin

Bir başıma kaldım

Soğuk bir rüzgar esti arkandan

Koca bir kent

Kavurucu öğle sıcağıyla uyuyordu

Baktım,

Kurduğumuz hayaller yıkılıyordu…

***

İkimizde çocuk değiliz artık…

İnsan en çok girdiği çıkmaz sokaklarda

Topluyor yaralarını,

Unutulana kadar hissetmiyor yüreğinin

Cayır cayır yandığını,

Göremiyor ayrılığın bir şehri yakacak kadar

Tövbeler sakladığını,

Bak yine sonbahar balkonumdayım

Bir başıma,

Adını gökyüzüne yazıyorum…

***

İnsan açlığı doymuyor insanlarla

Kimse bize ait değil,

Üstelik bugün varız yarın yokuz

Şunu da hiç unutma,

Hayatın en hüzünlü anı,

Mevsimine kapıldığın kişinin bahçesinde

Açabilecek

Bir çiçek olmadığını anladığın andır.

Şimdi sen ve ben

Kendine dökülen birer yaprağız…

***

Düşlerinle kal…

Erdoğan ÖZGENÇ

İstanbul 11.10.2017 13.00