Elveda gibiydi // Hayat ve İnsan // Önder Karaçay

"Bekledim gelmedi, gittim beklemiyordu. Hayat sürekli bir elveda gibiydi!" // Önder Karaçay

"Bekledim gelmedi, gittim beklemiyordu! Hayar sürekli bir elveda gibiydi!"

Sanki ölmeden önce ölecekmiş gibi hakkınızı helal edin diyordu,

Bu hali kendisine çok aceleci davranıyor gibi geliyordu,

Oysa ölüm birini unutturuyor, birini daha alıyordu,

Ölmeden önce yaşıyorum diye dudaklardan dökülen sözler yaşıyorum diyordu.

Elveda anında şiddetli hıçkırıklar vücudunu sarsıyordu,

Bol bol dökülen yaşlar yanaklarını yıkıyordu,

Şişkin gözler namuslu bir insanın arkasından,

Elveda ederken bile hafif bir gülümseyişe duran morarmış yüzünden bakıyordu.

Namuslu insanlar için yaşamak zor,

Ölüm kolaydı!

Bir elveda daha arkasında kalanlara şahit olun diyordu,

Birileri de acaba biz nasıl öleceğiz diye soruyordu?

Kendisinde eksik olan bir şeyi anlatıyordu,

Yaşamda acı olarak biriktirdiği ne varsa,

Hepsini dudaklarında bir gülümseyişe bırakarak,

Büyüklükler ölmez, bana elveda diyordu.

Acı bir uyuma boğulmuştu iniltiler,

Çırpınma ve yakınmaların içinde ağırdı ezgiler,

Gözler geçmişin karanlık derinliklerine dalmıştı,

Yarı dalgın bir halde uyurken elveda gibiydiler.

Gözleri büyük fırtınalardan yorulan bir denizin dalgaları gibiydi,

Yasına katılanların her biri ayrı bir dalganın dibiydi,

Oysa o bu dünyadan bir kanat oynaklığı ile uçup giderken,

Şimdi büyüklük size kalsın diyen bir elveda gibiydi.

Önder Karaçay

Mobbing Bank Türk Fırtınası Sır Kitabın Yazarı

Okunması için değil dokunması için yazıyorum. Önder Karaçay ..