KT 12: Festival devam eder; dördüncü gün "abla" iki film daha görür.

Bir Rus filmi Boşta Gezer; sakin, sevgi dolu, umut fonlu bir güzel film. Hayatını çevresindeki gelişmeler içinden iyiyi, doğruyu seçerek, elinden gelenin en iyisi*ni yapmaya çalışarak düzenleyen genç bir işçi. "Abla" bu filmi, oğlanın filmin sonunda, hilkat garibesi bir tekneye, pek de emin olamadan "emin adımlarla" binişinden ötürü sever.

İkincisi de, iki ayrı filmden oluşan bir Rus filmi, Samanyolunun Varoşları'nda ve 977; 20 dakikalık Samanyolunun Varoşları'nda, Ne Biliyoruz ki? tadındadır ama süresinin kısalığı nedeniyle bu tad damaklarda kalır. Duygularla ilgili bir matematik sayısı olan 977 ise Solaris'i hatırlatır; "abla"nın, kardeşi ve kızından oluşan ekibi, film çıkışı, "bilim adamı, kimsenin görmediği kızı kendi duygularından mı yaratmıştı acaba?" diye tartışırlar.

*Elinden gelenin en iyisi, meselesi "abla"ve kardeşlerinin bir klasiğidir; anneleri onları büyütürken bu öyle çok tekrarlanmıştır ki, kızlar bir gün annelerinin "Ortadoğu ve Balkanların en iyi striptizcisi olmalarına bir itirazı olup olmadığını..." öğrenmek isterler.