Kara Melek

Merhaba!

Şeytan derler bana,
Ama...
Ben Kara Melek…
Hep içinizde, sizinleyim…

Çirkeflikte, İhanette,
İhmal ve Acemilikte;
Ne Geçmişte, Ne Günümüzde
Yaptıklarınızda
Bir Müdahalem olmamıştır...

Karar hep sizde…

Ben yol gösteririm sadece,
Beyaz Melekle birlikte…
Dileyen, Dilediği yolu seçer…
Gider Hak ettiği yere…

Hem,
Müslüman Kardeşlerin
Taşladığı da ben değilim…
Kendi elleriyle yapıp adımı verdikleri,
Kendi elleriyle taşladıkları
Putlar Sizin…

Yalnız,
Ne işim olur Kutsal Yerlerde?
Ne işim olur gıybet içinde?
Ne işim olur Gözleri Sürmeli,
Açgözlü İnsanların fikrinde?

“Kör Şeytan” derler ama,
Şükür gözlerim çok iyi ve yerinde!

Sizinkiler Cin olmuş beni bile çarpıyor  Mescitte!

Artık bana işler kalmadı…
Kendileri yazıyor,
Kendileri çalıp,
Kendileri oynuyorlar…

Kendi becerisizliklerini,
Kendi tembelliklerini,
Dünya kurulalı aklıma gelmeyen
Kendi Hırslarını,
Kendi eserlerini,
Ellerinde bin kara çalıp çalıp
Hep bana sürüyorlar...
Ve…
“Ruhlarını bana satmakla” suçluyorlar…

Hayır, hayır…
Benim onlarla bir ortaklığım, bir ticaretim yok…
Söz konusu Olamaz da…

Hem,
Biliyor musunuz?
Tanrı ile konuşan,
Tanrıyı çok seven,
Tanrıdan en çok korkan da benim…

Ekmek Kuran çarpsın,
Allah bildiği gibi yapsın…
Bıktım Gıybet, Dedikodu, Yalan, İftiradan…
Benim de onurum, şerefim, geleceğim var…

Bitirdiniz!
Hiç aklıma gelmezdi!
Herkes işten şikâyet ederken
Benim İşsizlikten şikâyet edeceğim…

Topraktan yaratılmış Şeytanlara bakıyorum…
Sıkılıyor, utanıyorum…
Günümü bekliyorum…
Sizi içimde istemiyorum!