Köyün Fakirine Dua

Emekli olduktan sonra ister istemez geçmişimi hatırlıyor, sorguluyorum. Hayatım gözümde canlanıyor, hani film şeridi gibi derler ya. Köyüm, Batı Karadeniz'de Filyos'a beş kilometre, ilçemiz Çaycuma'ya yirmi kilometre olup, Filyos Irmağı'nın kuzey yakasında bulunmaktadır.

Bir kış günüydü. Kar yağmıştı. Evimize yakın bir yamaçta yaşlı kiraz ağacı vardı. Yolun kıyısında da su kuyumuz vardı. Su ihtiyaçlarımız bu kuyudan karşılıyorduk. Kiraz ağacına doğru tırmandım, geri dönüşümde ayağım kar altında bulunan çalıya takıldı, epey yuvarlandım. Canım acımıştı, sol bileğimden ağrı hissediyordum. O esnada kuyuya su almaya gelen Cemile teyze beni sol kolumdan tuttu.

Cemile teyze yaşlı bir insandı. Kocası bir işte çalışmıyordu. Sadece rençberlik yaparak geçimini sağlıyorlardı. Eski bir evleri vardı.Ben acıdan ağlamaya başladım. Beni evine götürdü, yere oturdum. Elinde orta boy metal bir tabakla geldi. Tabağın içinde yarım litreye yakın zeytinyağı vardı. Elini yağa bandırarak dakikalarca sol bileğimi ovaladı. Hayatımda unutamadığım bir iyiliği oldu bana.

Ben ne yaptım o güzel insan için, hiç. Cenazesinde köyde bulunmuyordum. Köyümüz kabristanına gittiğimde köyümüzün tüm ölmüşlerine diyerek de bir Fatiha okurum. Mekanın cennet olsun, nurlar içinde yat Cemile teyze, Allah senden razı olsun!