Necip Fazıl

Şairlerin siyasi kimliği olmaz.

Düşüncelerini dar alanlarda hapsetmeyi sevmezler, hapsedemezler de zaten. Evrensel çarpar yürekleri.

Ama dönem dönem siyasiler tarafından şairlerin kendi saflarına çekmeye çalıştıkları da görülmüştür.

Mesela Necip Fazıl'ın "Canım İstanbul" adlı şiirini siyasi arguman olarak kullanamazsınız!

"ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar

onu İstanbul diye toprağa kondurmuşlar

içimde tüten bir şey, hava renk eda iklim

o benim.."

..diyor ustad Kısakürek.

*

"İkiyüz altmış kilometrelik raylı sistemi İstanbul'a kazandırmayı hedefliyoruz. İstanbul'a hizmet etmek bir aşk işidir bir sevda işidir. Bu şehri ve insanlarını yürekten sevmiyorsanız İstanbul'a verecek bir şey yoktur."

Böyle söylüyor siyasiler..

Keşke, keşke Necip Fazıl'ın İstanbul'a duymuş olduğu aşk ve söylemiş olduğu sevda sözcüklerine benzer sözler olduğuna inanabilseydik.

Bakınız bu sözlerin devamında neler söyleniyor;

"İnşallah bu referandum süreci başarıya ulaşacak, idam talebi de Meclis'e gelecektir ve onaylanacaktır"..

*

Şimdi soruyorum; bu, İstanbul aşk'ı üzerinden para, pardon 'oy kazanmayı istemek' değildir de nedir?  İdam meselesi içi boş bir taleptir. Zira idam tarihin derinliklerine gömülmüştür azizim.

Artık yeter yahu!

7 Haziran seçimleri gerçekleşti, ardından seçimler yenilendi ve istenilen oy potansiyeline ulaşıldı. Şimdi de referandum ile anayasa değişikliği isteniyor üstelik İstanbul aşk'ı ve sevdası hamasetiyle.

İnanınız ustad Necip Fazıl hayata geri dönmüş olsa bu siyasilerin topunu sıra dayağına çeker hallaç pamuğuna dönüştürürdü hiç gözünü kırpmadan!