About Time- Zamanda Aşk

Her izlediğinizde sizi üzdüğünü düşündüğünüz ama izlemeden duramadığınız filmler vardır ya; bugün onlardan birini daha izledim. İnsanlar ikiye ayrılır: Duysal salaklar ve duygusuz salaklar. İlkinden olduğum için bazen kendimden nefret ediyorum.

Bu film, beni sadece ‘o’ kadında alıp götürdü film boyunca. Hiç kendimi diğer karakterler yerine koyamadım. Hep Mary’ydim. Güzel, kendine güvenen, okuyarak para kazanan-muazzam değil mi- ardından mutlu bir evliliği ve güzel üç çocuğu olan bir kadındım. Hep aşık baktılar bana. Öyle ki, geçmişte ne kadar kalbimin kırıldığı önemli değildi. Ve öyle ki ‘’o” adam benim kaderimdi.

Domhnall Gleeson ve Rachel McAdams’ın başrollerini paylaştığı, ağlamalı gülmeli gerçekten hoş bir romantik dramatik komedi. Yönetmenliğini de sevimli mi sevimli Richard Curtis yapıyor. Adamın tüm romantik komedilerini seviyorum sanırım. Ama arasından seçersem Bridget Jhones’tan sonra kesinlikle bu film derim.

Bazı noktalarda da kendime soru sorup cevaplamadım değil.

–Neden tüm zaman yolculuklarını beyler yapıyor? Dedim mesela. Sonra da fark ettim ki kadınların buna ihtiyacı yok. Zamanda yolculuk filmlerinde araba vardı hadi. Bir kadını arabayı tamir ediyor göstermek biraz genellemenin dışına çıkardı, tamam. Donnie Dark onun konusunu bile açmayacağım, hiç sevemedim o filmi. Source code neden mesela? Ya Butterfly effect? Özellikle Kayleigh nin hayatının çoğu kısmını değiştirmeye ihtiyacı vardır. Neden hep babadan oğula geçiyor?

Çok biliyorsam ben yazayım değil mi, haklısınız. I-ıh kurgulayamadım bile. Ne olursa olsun, gavur yapıyor işte.

Hepimize zaman yolculuğuna gerek kalmadan, böyle mutlu ve huzurlu seyredecek güzel bir hayat dilerim. Aşk dolu, huzur dolu…

Esenle kalın.