Açar

Dünyanın anahtarını

Aramakla geçen zamanda

Yalan vurulmuş sabanlara.

Yaşam adına ne varsa,

Kızgın, suskun, durgun..

Akıntılarda yürek vurgun,

Emeklere inmiş de inme,

lime lime...

Umutlarsa yutulası bir lokma

Düzen tekerlerler kayıp mı?

Ne gök, ne deniz

ne de toprak,

Benzeşmez sözcükler gibi

Ahenksiz, işlevsiz, solgun.

Yük vurulmuş bedenlerin

Düşlerine indirilen darbe!

Bilirim ,

Saklı düşlerdedir, gizlenir, açar.

Onu da vururlarsa korkarım.

Korkarım, tutunmasız kalırsa

Kollarım...