Acı ve alçakllık

1980'li yıllarda yazdığım bu kısa yazı aynı zamanda Bir Kelebek Öldü adlı oyunumun kapanış bölümüdür. Metinde yer almak üzere yazılmıştır ancak oyunda sahneleme esnasında kullanılıp kullanılmayacağına karar verilmemiştir.

"İnsanların sevdiklerini kaybederek düşmeleri acı vericidir. Ancak düştükleri yerde başkalarını suçlayarak ve kendilerine acındırarak durmaya çalışanların yarattıkları tek duygu “alçak olduklarıdır”. Hele hele aralara dünyanın başka yerlerinden acı çeken insanları ve siyasi örnekleri sıkıştırarak yazanların tek yaptıkları ise, bulundukları yerden çıkmayı düşünmeden oldukları yerde kıvranmaktır. Bunlar sadece kendilerini tekrar edebilirler.

Sadece martılar, oldukları yerde duruyormuş gibi göründükleri halde yükselebilirler. Onlar yüzlerini büyük rüzgârlara dönmekten korkmazlar ve büyük rüzgârlar onları yükseltir. Daha doğrusu beraber yükselirler. Kelebekler belki ölebilir ama martılar oldukça hiçbir mavi kirlenmeyecek."