Acilen devlet erkânı aranıyor!!!

Evet acilen devlet erkânı aranıyor. Bana ve bu millete sahipsiz olmadığımızı gösterecek, bu vatana göz dikenlere, laf söyleyenlere, her gün canımızdan can alan bu hainlere haddini bildirecek devlet erkânı aranıyor.

3 günde 10 şehit verdik. Yüreğimiz artık kan ağlamıyor, çünkü kan ağlayacak yüreğimiz bile kalmadı. Her giden şehidimizin arkasından ağlamaktan, yanmaktan ne yürek kaldı ne gözyaşı ağlayacak.

Bakıyorum, cenazeler kalkarken halk bağırıyor' şehitler burada, devlet nerede', kimseden ses yok. Ama bir yerlerden ses geliyor, 'Çankaya, İnşallah Çankaya' diye sayıklıyor birileri.

Analar ağlıyor, ağıt yakıyor dayanacak omuz arıyor, yanlarında komutanlar var devletten yine ses yok. Ama bir yerlerden ses geliyor, 'bizi çekemeyenler var, Çankaya da Çankaya'

Mayınlı toprak yolları asfalt yapmaya para yok, ama yollar Rize'nin yollarıysa para çok, neden çünkü Çankaya'ya giden yol Rizeden geçiyormuş, Ispanak gazetesi öyle yazıyormuş!!!

'Giden evlatlarımızın kanı yerde kalmayacak' diye açıklama yapılıyor, açıklamayı yapan yine bir komutan, devletten yine ses yok. Ama bir yerlerden sesler geliyor, 'ne yapıp edip oraya bizden birini çıkartacağız' yine Çankaya yine Çankaya...

Manyağın biri çıkıp, "sen Kerkük'e karışırsan ben de Diyarbakır'a karışırım" diyor, komutan aynı gün kükrüyor, devlet 2 gün sonra lütfedip bir kaç laf ediyor. Çünkü Çankaya düşünden, cevap vermeye anca vakit buluyorlar.

Ama diyorum ya dertleri başka. Şehitlerle uğraşacak vakitleri yok ki!!! Zaten 'askerlik yan gelip yatma yeri değil' diyerek tarihi bir açıklama da yaptılar, koltuk savaşını bırakıp vatan için şehit olmuş askerleri uğurlamaya mı gidecekler? Ya Çankaya kaçarsa?

Nasıl olsa tepkiler çoğalınca yine aynı şeyler söylenecek, yine sevgili! eşini yanına alıp ziyaretlerde bulunup göz boyayacak. Ama bir gün gelir de karşılaşma imkanı olursa, şehitlerin yüzüne nasıl bakacak işte bunu hiç bilmiyorum.

Babasız kalan çocuklara nasıl anlatacak neden babasız büyüdüklerini, evletsız kalan annelere nasıl diyecek 'evladına sahip çıkamadım, eli kanlı eşkiya'ya sayın!!! derken bir de baktım evladını almışlar' diye, eşini, doyamadan kara toprağa yar eden gencecik kadınların yüreği yanarken nasıl sevgi gösterileri yapacak.

Şehit babasının naşına bakan 1, 5 yaşındaki bir çocuğa nasıl anlatacaksınız, 'bundan sonra baban gelmeyecek evladım, biz Çankaya derdine düşünce azanlar iyice azdı' diye?
Şehitlerimize Allahtan rahmet, yakınlarına sabır diliyorum gözlerimden akan yaşlarla.