Adım adım Antalya

Günlük güneşlik bir gün

Yolumu sana çevirdim

Amaçsızca sokakları kolaçan ettim önce

Biraz kaldırımda oturdum

Biraz çocuk parkında

Bir hatunla tanıştım yirmi yedi yaşlarında

Kafa duman

Kahkaha üstüne kahkaha

Uzaklaştım yanından

Sanat evine uğradım

Kalabalığı görür görmez dışarı fırladım koşar adım

Kaleiçi’ne indim

Her ’çıkmaz sokak’ levhasında gülerken kendimden geçtim

Uzunca baktım incik boncuk satan çocuğa

Siyahlar içindeydi saçları belinde

Şımardı tek kelimeyle yanından geçince

’Yakışır’ deyince...

Üç beş adım sonra iskele çıktı karşıma

Sandallar vapurlar aynı yerinde

Deniz hırçınlığını kaybetmiş güneşi görünce

Rakıyı balıkla tercih edenler

Kadeh kaldırıyordu ben iskeleden ayrılırken

Ve işte meşhur Karaalioğlu Parkı diyordum içimden

Aşıkları, sarhoşları, çocukları barındıran

güzelim mekan

Salıncak gıcırtısına çocuk çığlıkları eklenince

Bir de yeşil gözlü çingene fal bakmak için peşime düşünce

Zor attım kendimi Atatürk Caddesi’ne

Cadde kalabalık

Sıcağa aldırmadan yürüyen bir sürü insan dünyadan bir haber

Simitçinin son simidini satma sevinciyle

Boyacı çocuğun kirli elleriyle

Minik kedinin incecik sesiyle

Yeniden doğdum ve yeni umutlar doğurdum o an hayata

Gülümsedim sonra,

Falcı kız geçti aklımdan

Çıkmaz sokak levhaları

Sanat evinden koşar adım dışarı fırlayışım

Parktaki çocuk çığlıkları, salıncak gıcırtısı

İncik boncuk satan güzel çocuk

Ve bayan kahkaha...

Herşey güzeldi bugün,

Herkes güzeldi hiç ummadığım kadar

Senin olmadığını bildiğim bu şehrin çıkmaz sokaklarında

Adım adım seni aramak bile

Her şey güzeldi bugün

Herkes güzeldi hiç ummadığım kadar.

SERAP ERSOY

26-08-2003

(Ruhum Güneşten)