Adnan Raşit Günay

16 Temmuz 2008 Maltepe Camisi’nin geniş alanında toplanan kalabalıkla birlikte yaşamını şiire adamış dost Adnan Raşit Günay’ı uğurluyoruz.Ağlamaklı herkes.İstanbul’un değişik semtlerinden gelen Günay dostları bir aradaydı. Oğlu Kenan, gelini Lale, kızı Ümran, torunu Çağrı  vurgun yemiş gibilerdi. Suskun, şaşkın. Bu da yapılır mı diye kendilerine soruyorlardı içten içe.

Tabutunu musalla taşına koymuşlardı.Sırayla nöbet tutuyordu sevenleri, dostları. Kalabalık arasında dostluğuyla övündüğü Sait Maden, eşi yaşlı gözlerle tabutunu okşadı. Dost ozan, yazar Mustafa Yılmaz sahibi ve yayın yönetmeni olduğu Sanat dergisinin Temmuz 2008 kapağına Adnan Raşit Günay’ı büyük bir değerbilirlilikle koymuştu.Dergide usta ozan Günay’ın,”selam olsun, yollar” adlı şiirlerine yer vermişti.Sevgili Mustafa Yılmaz, bulunan kalabalık arasında gezerek Sanat’ı tek tek Günay’ın dostlarına ulaştırdı. İşte böyle bir uğurlama başlarken musalla taşının  arkasına geçip sıralanan kalabalığa seslenme gereğini duydum.

“Dostlar,

Adnan Raşit Günay ağabeyimizi son yolculuğuna uğurlarken siz dostları O’nu yalnız bırakmadınız. Sağolun!”

Elimdeki metin yerini şiire bıraktı:

İstanbul yalnız

ağlıyor yücel sitesi

oturup saatlerce

şiir kotardığımız

yalnızlık yüklü ev

sensiz kaldık

yalnızlaştık

“varsıl yoksul

yaşar gidersin

yaşamak kolay

ölmek zor ”

diyordun

hasta yatağında          

baba evin

bakırköy günay apartmanı

ayrı bir tutku sevgi beslerdin

oğlun kenan gelinin lale

başucunda işte

 kavkılar

memet’in türküleri

selam olsun

neyler istanbul sensiz

ah sen istanbulsuz

dostların

sait maden

överdin övünürdün

miskioğlu ahmet

bir Perşembe toplantısında

birazdan sözü sana bırakacak

dr bahar yine mi geç kaldı ne

dr celal algan seni bekler

gitme

acele etme

bırakma bizi

istanbul yalnız

biz yalnız

Yaşamını İstanbul’a adamış Trabzon sevdalısıydı.Karadeniz usuna düşünce yüreği uçar giderdi ona sormadan.Sanat adamı Ahmet Selim Teymur’a konuk olurdu hemen.Söyleşilerimizde saklı yerlerde duran Trabzon Akçaabat’ta çıkardığı Halk gazetesi, Teymur’un özenle hazırladığı kitap kapağı, ressam Orhan Peker’in resimleri, kedisi, kuzgunları, takası Kavkılar’dan göz kırpardı bize.

Adnan ağabey,  “selam olsun” adlı şiirinde :

            gelecek güzel günler için

            yaz demedim kış demedim

            insanca bir savaş verdim

            ne zaman gün ışıdı

            ne zaman bir çocuk güldü

            yeniden yüreklendim

            ..............

            kimler kesmiş ormanları

            kimler yemiş meyvaları

            kimler gülmüş kimler küsmüş

            kim atlı kim yaya

            görmedim bir hesap soranı

            selam olsun koca dünya

dizelerinde.  “Sanatın toplumsal işlevinin gerekliliğini savunur.”

Usta ozan Günay, şiirlerinde işlediği kavramlarla önümüze yaşanmış, yaşanacak geniş, uzun bir süreç sergiler. İşte, “ yollar, kapılar ” bu tür şiirlerinden.

            yücelerden yüce

            geniş mi geniş

            aydınlıklara açılır

            şaşırırsın görünce

            bu kapı göklerce

            .............

            kapıların hası evimizin kapısı

            sürgüsü kilidi yok

            ne hilesi var

            ne hurdası

            ..........

            Usta ozan “yollar” şiirinde yaşam örnekleriyle toplumsal yaşamımıza tanıklık eder.Kimler, nasıl, nerden nereye yol aldı bilinmez..

            kimler geçmedi ki bu yoldan

            yaya atlı arabayla

            tıknefes soluk soluğa

            bir bakarsın kesilmiş hızınız

            nereden binmiştiniz

            nerede ineceksiniz

            Ozan Adnan Raşit Günay, yurtsever, ulussever, Atatürkçü kimliğiyle “ Memet’in Türküleri ”ni üretti.

            Önce bu topraklardan selam

            selam mustafa kemal’lerden

            tüm evlatların yanına vardık

            ellerinizi öpüyoruz paşa’m

            .............

            gel tut ellerimizi

            arındır ısıt yüreklerimizi

            hız ver yeniden koşalım aydınlıklara

            kucaklayalım öpelim öpelim türkiye’mizi

            Adnan Raşit Günay sanat yaşamını 1945’ten beri İstanbul,Varlık, Yaratış, Kaynak, Seçilmiş Hikayeler, Beş Sanat, Doğu-Batı, Ağaç, Değirmen, Zincirli Kuyu, Kıyı adlı dergilerde sürdürdü durdu. Usta ozanın üç şiir kitabı, Kavkılar, Kavkı İzleri , Memet’in Türküleri  kırk dokuz yıllık dostu sanat adamı, yayıncı, ozan, düşünür Sait Maden tarafından yayımlanmıştır.

            8 Haziran 2008’de saat 15’te Bakırköy’deki babaevinde hasta yatağında beni kabul etti. Oğlu Kenan, gelini Lale birlikteydik. Söyleşimiz uzayınca ,

“Türkay, varsıl yoksul yaşar gidersin, yaşamak kolay; ölmek zor! ”

şiirselliği duygulandırınca beni gözlerimden akan yaşları Adnan ağabeyimden saklayamadım; eline uzanıp kalkmak için izin istedim.Son görüşmemizdi can dostla!.