Ağlamak

Psikolojik açıdan ağlamak bazı zamanlar yararlı, bazı zamanlar yararsız olabiliyor. Bu kişilere göre değişir. Geçenlerde bir arkadaşla sohbet ettik, dertlenmiş bayağı ağlamaya başladı. Bir baktım ağlama daha da ilerlemiş, saçını yolmaya başlayacak dereceye gelmiş, yüzü kıpkırmızı olmuştu. Sonu nereye gitti derseniz eğer, bayıldı. Doktora koşa koşa gittik, ama siz beni görmeliydiniz. Allahtan yardımcı oldular, yalnız da değildik diğer arkadaşlae da vardı.

Daha sonra arkadaşımı eve bıraktım ve geldim. Planım olanlardan sonra biraz rahatlamak için film izlemekti. Şansa duygusal bir film vardı evde ve bende onu izlemeye karar verdim tabi ailemle beraber.

Film konuya tamamen girdi ben kızarmaya başladım neredeyse ağlayacaktım. Ama ağlamamalıydım çünkü babam yoksa benle fena dalga geçerdi. Tuttum kendimi, sıktım filmin sonuna kadar daha sonra. Film bitti, ilk işim tuvalete gitmek oldu. Öyle bir ağladım ki tuvalette, yani kendimi o kadar sıkmışım ki çığlık çığlığa ağladım. Yüzüm o kadar kızarmıştı ki anlatmak mümkün olmaz

Yani kısacası ağlamak bazen bize zarar verebiliyor. Arkadaşımın başına geldiği gibi bazen de ağlamak bizim yararımıza oluyor:)