Ağlasak mı gülsek mi?

Geçenlerde yine sabah metrobüs bekliyorum, yaşlı minicik bir bayan yaklaştı yanıma elinde bir kağıtla gitmek istediği yere nasıl gidebileceğini sordu. Yolu tarif ettim fakat oturabilmesi için beklemesini söledim o ise bana değişik bir yanıt verdi. Kendisinin yaşlı olduğunu ve herkesin ona yol vermesi gerektiğini ailelerinden böyle bir terbiye almış olmaları gerektiğini söyledi bir an düşündüm gerçekten mecbur olduğumuz için mi yer veriyoruz yoksa sadece saygıdan dolayı mı? neyse o başka bir konu ... Bayanla yanyana metrobüse bindik bir çiftte önümüzde ayakta duruyordu yanımdaki yaşlı bayan onlara bakıp bakıp tepki vermeye başladı. Etrafda herkes onlara bakıyor, onlar ise duymamazlığa geliyordu en sonunda çiftlerden erkek olan hanımefendi o benim eşim diye cevap verdi fakat yanımdaki bayan inanmamaya kararlıydı "sen nerde olduğunu sanıyorsun, kızım?, senin gibileri almazlar" gibi sözlerle çifti pes ettirdi ilk durakta indiler daha sonra bir anlatmaya başladı ki çocuklarından, eşinden, vatanın elden gittiğinden arada etrafa bakıp ne kadar uzakmış gideceğimiz yer diye şaşırmaları da vardı. Bayanın konuşması ve yol bitmek bilmiyordu Çağlayan adliyesinde yine değişik anlattığı bir mahkemesi varmış daha sonra inmesi yakın olduğunda yolu gösterdim. İnerken sen gelmiyecek misin diye yüzüme öyle bir baktı ki yolu bırakıp gidesim geldi daha sonra camdan bakarken o çok bilmiş, gelmiş geçirmiş yaşlı bayan gitmiş sanki yeni doğmuş hayata korkan endişeli gözlerle bakan yaşlı kadını görünce sadece gözlerim doldu.

Ertesi gün ise dönüş yolundayım, metrobüs bekliyorum; tabii, herkes metrobüs kapısının önünü buluyor orada bekliyor. Ben diğer metrobüsü beklerken öncekinden iki kız indi ve en öne geçmek istediler. Kimse izin vermedi, bir genç çocuk arkaya geçmesini söyledi. İçlerinden bir kız, " sen beni taciz etmeye çalışıyorsun buna taciz derler, sen nasıl birisin" diye bağırmaya başladı. Orda yaşlı duran bey, hanımefendi çocuk birşey yapmadı, ben gördüm diye cevap verdi. Tam o anda yeni metrobüs geldi herkesde bir an endişe ama yine o kızda daha fazla endişe olarak yine bağırmaya başladı. Yaşlı bir bayana hanımefendi itmeyin lütfen diye bağırarak elindeki su şişesini açtı ve kadının başından aşağı döktü. bütün metrobüs biranda şok olup "Aaaaa!" demesiyle kız elindeki şişeyide metrobüsün ortasına attı ve indi. Başta taciz ettiğini belirten genç çocuk inmek istedi kapı açıldı kıza bağırdı hepimiz canlı yayın gibi izliyorduk, metrobüs şöforü metrobüse kirletemeyeceğini söylediğinde ise daha çirkince bir cevap verdi. Daha sonra yeniden yola devam etmeye başladık. "dıt dıt" sesleri gelmeye başladı biran metrobüs mü bozuldu diye etrafıma bakarken, başta taciz edildiğine karşı çıkan yaşlı amca oturmuş tansiyonunu ölçüyor, bir an yaşlı adama uzunca baktım... Böyle durumlara ağlasak mı gülsek mi gerçekten çok zor....