Aile içi şiddet

"Aldatan kocaya 6 kurşun.!" "Çocuklarının gözü önünde karısını bıçaklayarak öldürdü!" "Namus meselesi yüzünden karısını ve 3 çocuğunu acımadan öldürdü!" "Kocasını zehirleyerek öldürdü!" 

Bu tür haber başlıkları hiç istemediğimiz başlıklar, ancak Türkiye'nin gerçekleri dır bu haberler... İşlenen cinayetlerin çoğu, eşlerin birbirlerini aldatmalarından doğan ayrılıklar olsa da resmi kayıtlarda şiddetli geçimsizlik diye adlandırılan ayrılma sebeplerden kaynaklandığı gözlemleniyor, çünkü eşlerin her ikisi de aldatma gerekçelerini kamuoyuna, ailelerine ve çevrelerine yansıtmamaktadırlar. 

Bu tür cinayetler genellikle görücü üsülü evliliklerde de, severek evlenen çiftlerde de görülebilmektedir... Evliliğin ilk bir yıl sonrasında farklı bir döneme giriliyor... Cinselliğin yeterli olmadığı, daha çok duyguların ve mantığın öne çıktığı bir döneme girildiğinde, yani duygunun ve mantığın elliye-elli dengede tutulması gerektiği döneme girildiğinde gerçekler yavaş yavaş ortaya çıkmaya ve eşlerin birbirlerini yetersiz bulmaya başlıyorlar. Daha sonra aldatmalar başlıyor ve sonrasında cinayetlere kadar giden acılı tablolar ortaya çıkabiliyor.. 

Eşler birbirlerinden ayrılmış olsalar bile karşılıklı olarak sözlü şidetleri devam ettirmeleri de doğru değildir. Hele çocuklu olarak ayrılmışlarsa mutlaka görüşmeleri devam edeceğinden, daha hoşgörülü, daha saygılı olmaları gerekir. 

Aile içi şiddet olaylarını çok iyi değerlendirmemiz ve bu konularda çok önemli adımların atılması gerektiğini düşünüyorum. 

Aile Bakanlığını bu konularda yetersiz buluyorum... Tıpkı Devletin mali konulara önem verildiği gibi toplumun dinamiğini oluşturan çekirdek aile dediğimiz evlilik kurumunu önemsemesi gerektiğini düşünüyorum.. 

Geleneklere ve kültürlere bağlı evlilikleri mercek altına alıp daha sağlıklı toplum olabilmemiz için "Namus cinayetleri-Töre cinayetleri" konularında Devlet daha hassas olmalıdır.. 

Sosyologlar, Pedagoglar seferber edilmelidir..