Akça pakça sevdalılarla

Alabora oldu duygularım
Alabildiğince kısacık yaşamlara
Ahdettim tez bulmaya
Abıhayat suyunu sırtlamaya
Acem kılıcını taktım belime
Düştüm yollara aheste
Korkar mıyım hiç
Aştım dere tepe
Çıktı karşıma Zümrüt Anka
Gördü beni karlar içinde
Çığlar düşerken üstüme
Sordu “Neyin var,
Yoksa bir isteğin mi var?”
Evet dedim “Renkli güzel kuş,
Neredeydi” dedim “Ölümsüz sunuş”
Bindirdi beni kanadına
Uçurdu bitmeyen sevdalara
Lapa lapa, yağan karlarda
Tanıştırdı akça pakça, sevdalılarla. 

Sibel Koçarslan