Akdeniz gülüşlü Aşk

Aşk benden uzakta, hayalimde yaşıyordu,

Akdeniz gülüşlü, beyaz giysiler içinde,

Bir kadın geldi, parlak teninin üstünde,

Sallayıp eteğini, saçın savuruyordu…

Süt beyaz bacakları atik bir taydan çevik,

Bitik yaşıyorken en dibinde, öksüz gibi,

Her daim gülümseyen eladan o gözleri,

Ya büyülü yüzündeki hüzün, çıldırtan zevk…

Bir kadın geçti, az önce burdan,

O beni bilmez, ben onu bilmem, derse;”Kim sen”

Derim ki, ey aşığı olduğum, sensin bilen…                                                                  

İşte böyle, bir ışık yıldıza dönüşürken, sendin beni,

O günde yeniden doğurdun, bir gülüşünle,

Aşk denizinde boğuldum, sen de öleceğim…

(ABBA: 14 Şubat 2016. Tut ellerimden Balım, Sür yüreğini gök kubbeye, Her güne birlikte uyanalım,  Aşk-ı  Alem-i  en derinden kucaklayalım…)