Aklın gözleri

Sezinliyorum seni
Bendesin
Duyguların güzel yüzüyle
Sessizliğinde
Huzurundayım

Ün ve itibar peşinde koşanlar
Tenin köleliğinde kaldılar
Kendilerine gelen gerçeğe
Utanmadan yalanlar söyleyip
Küsen ruhlarına mahçup düştüler

Gülümsüyorum bendeki iyiliğine
Aklımın gözlerinde ışığın
Yüreğim temiz
Güç ve ahenk var
Genişleme var
Zihnimin odalarında

Şan ve şöhrete arka çıkanlar
Zenginliğin düşkünlüğünde yoruldular 
Gerçeğe yürüyecek güçleri kalmadı
Duvar diplerine dizili acıları görmeden
Sevgiyi kibirle bağlayıp
İhanetin soysuzluğunda kaldılar

İlk insanın günahı yüzünden
Sen yücelip gidince
Alçalıp düştüm ben de
Aşağıdayım
Barbarlığın olduğu yerdeyim
Sana ulaşmak istiyorum
Ama yer bırakmıyor beni