AKP’den kurtulmanın reçetesi ... (yazılmaya mı başladı acaba?)

Bunlardan nasıl kurutulacağız?

Bu yakınmayı her yerde duyabilirsiniz. Buna karşın, AKP’nin oyu her yerde/ seçimde artıyor. O zaman ortada bir terslik, ikiyüzlülük var demek.  Yakınanlardan kimileri, belki de renk vermemek, iktidarın yanlışlarının hesabı kendinden sorulacağı sanısıyla iktidar yanlısı damgası yememek için, öyle konuşuyor.

Yakınana bakmayacak, sandıktan çıkana bakacaksınız.

AKP, her seçimden daha güçlü çıkıyor, oyunu artırıyor. Ancak, AKP’nin oyu artarken milletvekili sayısı azalıyor:

2002‘de 365 milletvekili,  % 34,28 oy
2007‘de 341 milletvekili, %  46,56  oy
2011‘de 326 milletvekili, % 49,89 oy

Ayrıca, her seçim sonrası “oy, oy” çekenlerin sayısı da artıyor. Buna karşın, anketlere bakılırsa, AKP’nin oyu da artıyor.

Demek ki, AKP’de geriye gidiş ya da yerinde sayma yok!.

O kadar “yok”, yok ki!...

Sağ cenahta Selametçi yok!

(SP Genel Başkanı Mustafa Kamalak,  bir zamanlar, "CMK 250. maddesi değişirse milletimiz AK Parti'ye olan yüzde 50'lik desteği geri çeker." diyebilmişti. Aslında, AKP’nin güç yitirmesi SP’nin işine gelmez mi? Demek ki, “yok” demekte haklıyız.)

Yazıcıoğlu’nun bıraktığı partinin arkasında koşan/lar var mı yok mu?

Numan Kurtuluş, “kurtuluş”u partisinde görmediği için “has” partisini kapattı, AKP’ye katıldı.

12 Eylül ürünü olan, “4 eğilim”i barındırdığı söylenen ANAP; DP geleneğinden gelen DYP de yok. Eski genel başkanlardan Süleyman Soylu da soluğu AKP’de aldı. Bu gidişle, kendi partilerinden umudu kesen yöneticilere AKP yolu açık. Sağ cenahta adı var, kendi yok başkaları da var! Onların da yolu AKP’de biter mi?

*****

Siyasi ortam, gidiş, öyle bir gidişe götürüyor ki...

AKP, “yeni yüzler”le yola devam etmek istiyor. Bu nedenle AKP’nin kapıları “yeni yüzler”e açılıyor. Amaç, AKP’nin büyümesi...

Yerlerini “yeni yüzler”e bırakmak zorunda kalacaklar, “eski yüzler”, kaderlerine razı olup kenara çekilecekler mi?

Bilinmez, ama...

Her telden çalanlar, geçmişleriyle AKP’de olacakları için, hafif bir yelle dağılacak havada olabilirler. Havalar dönmeye görsün bir. Hele, rakip denenler de ortada kalmayınca, kurdun meyveyi içten içe kemirmesi gibi bir durum olabilir.

Dışı parlak, albenisi olan meyve, içten kemirildiği için, hiç beklenmeyen bir durumda, kendiliğinden dalından düşer.

AKP, ancak, herkes AKP’li olunca gider, yoksa kalıcıdır kalıcı!

(Ha, kalıcılık, ölümsüzlük destan kahramanlarına bile kalmamıştır. Destan kahramanları ne ölçüde güçlü, olağanüstü olursa olsun, sonunda “ölüm”ü tadar. Bu, sadece bizim destanlara özgü değildir, evrenseldir.

Dede Korkut’ta “Tepegöz”, gözünden; İlya’da Akhulius, topuğundan aldığı bir darbeyle ölümü tadar.

Destanlarda vurgulanan, ölümsüzlüğün Tanrı’ya özgü oluşudur.)

*****

Siyasi ortam, gidiş, öyle bir gidişe götürüyor ki...

AKP’ye gerçekten karşı olanlar, üzülmesin AKP’nin büyümesine, sevinsin serpilmesine!

Bırakın, açın yolunu, seçmenler akın akın gitsin AKP’ye!

Gidenlerin “eski defterler”i, nasıl olsa bir gün, sayfa sayfa karıştırılır/ çevrilir. İyi duygularla AKP’ye gidenler, bakarsanız, gün gelir heyecansız kalır, yeni heyecanlar ararlar.

Giden, nasıl olsa, geri dönecektir!

Yahya Kemal’in “Sessiz Gemi”sindeki gidenlerin dışında...

Herkes AKP’li olunca, kim, kimle mücadele edecek?

AKP’li, bu kez başka AKP’li olacak; eskisinden çok farklı olacaktır.

ÖSYM (Öğrenci Seçme ve Yerleştirme Merkezi ) nasıl ÖSYM (Ölçme, Seçme ve Yerleştirme Merkezi) olduysa, işte öyle!

Öyleyse...

Herkes AKP’li olmalı ki, AKP içindeki muhalefet güçlensin.

AKP’yi  ancak, güçlü muhalefet, güçsüz kılar.

Ama parti içi muhalefet!...

Sonrası Allah kerim!...

Son gelişmeler, "getiren götürenler"in arayışları, “güç savaşları” bir yerlere gittiğimizi işaret ediyor olmalı:

Kurtulmak!

Ne güzel bir sözcük!.

Son söz:

Bir hareket/ işaret/ kımıldama bekleyen bizim milletin sağı solu belli olmaz; olsaydı zaten, bir zamanların güçlü partileri tarih olmazdı.


http://www.facebook.com/turgutcelik

https://twitter.com/#!/turgutcelik

turgutce@yandex.com