Fenerbahçe, bildiğiniz gibi... (Kadınları, çocukları sevindirmek...)

Şans bulmak, bunu iyi kullanmak!..

Kimi futbolcuların, rastlantılara bağlı olarak buldukları şansı, iyi değerlendirdikleri görülür. Hele, bu şans, “Büyükler”den biri karşısında bulunmuşsa, parlamanın zamanıdır.

Akhisar kalecisi Evren de, 43. dakikaya kadar, parlayacak  bir görüntü çizdi. Önce Kuyt’ın penaltısını kurtardı, sonra önemli gol fırsatını fırsat olmaktan çıkardı. İlerleyen dakikalarda, bir eksik oynamanın olumsuzluğunu kurtarışlarıyla gösterecek izlenimi uyandırdı.

Gel gör ki, 43. dakikada topu attığı yerin yanlışlığına, kaleyi boşaltma, iyi yer tutamama eklenince, Kuyt-Emenike işbirliği golü getirdi. Bu gol, Fenerbahçe’nin, geleneksel bir durum alan, “son dakikalar”ın takımı olmasına ek yaptı.

*****

Fenerbahçe, nasıl başlayacaktı?

Sayısal veriler, Fenerbahçe’nin, “ikinci yarılar”ın takımı olduğunu gösteriyordu. Başlayış, bunu değiştirir gibi bir hava sezdirse de, ilk tehlikeyi atlatan Fenerbahçe oldu. Daha açıkçası, Gökhan Gönül, kaleye girmek üzere olan topu savuşturdu. Yoksa, Akhisar, deplasmanda ilk golü Fenerbahçe’ye atma mutluluğunu yaşayacaktı.

Fenerbahçe’ye, Akhisar’ın “şanssızlığı”nın  da yardım ettiğini söylemek mümkün.

15. dakikada Bilal’in sakalanıp çıkması, 10 dakika sonra penaltıya yol açan Sonko’nun oyun dışı kalması...

Deplasmanlarda gol atamayan Akhisar, 4 gol yedikten sonra, atak oynamaya çalıştı, ama bu kez de gol atamadı.

Akhisar eksik kalmasa, Bilal sakatlanmasaydı durum ne olurdu?

Olan olmuş olduğuna göre, soru, olduğu yerde dursun kalsın!.

Bu arada, Akhisar’ın içeride oynadığı maçlarda Galatasaray ile Trabzonspor’u yendiğini, Beşiktaş’la berabere kaldığını anımsatalım da, “Büyükler”e öyle pes edecek bir takım olmadığı anlaşılsın.

*****

Fenerbahçe’de şanssız, Kuyt olmalıydı.

Önce penaltıyı kaçırdı, sonra Emenike’nin uygun pasını, ayağı kaydığı için kullanamadı. Gol attığı görünse de, atamadı, ama bir gol kurtardı.

Eksik kalan Akhisar karşısında Ersun Yanal ne yapacaktı?

(10 kişi kalan rakibimize, savunmadan bir oyuncu riske edip ileri alabilirdik. Ben, farklı bir düşünce içindeydim. Özellikle oyuncularımızın, dönen toplardaki defansif katkılarından sonra, böyle devam etmesini istedim.)

Webo, ikinci yarıda, Alper’in yerini aldı; Emenike, Sow, Kuyt’tan sonra “4. kuvvet” oldu. Hazır, Akhisar eksik kalmış, mücadele gücü zayıflamışken yapılması gereken buydu. Çünkü ilk yarının sonlarına doğru atılan gol, yetmeyebilirdi.

Goller, sonlara kalmadan geldi.

Araya açan goller geldi, ama arayı açmanın rahatlılığı gevşekliği de geldi. Akhisar, bundan yararlanmak istercesine ataklar yapmaya çalıştı. Gel gör ki, iş işten geçmişti. 25 dakika içinde yenen 4 golden sonra, kim, ne yapabilirdi?

*****

Fenerbahçe, top kapmakta, oyunu sürüklemede zorlanmadı.

Akhisar’ın eksik kalması, etkisiz olması, Fenerbahçe’nin “ikinci yarı”daki havası, 3 puanı rahat getirdi.

Sadece “tek kulvar”da mücadele etmek, kuşkusuz, bir “avantaj”dı.

Son söz:

Şurada kaldı iki hafta; ilk yarının lideri şimdiden belli.


http://www.facebook.com/turgutcelik

https://twitter.com/#!/turgutcelik

turgutce@yandex.com