Al sana mahalle baskısı, şehir, ülke baskısı!

İzin günüm. Ve ben bu caanım günde rahatsızım. İştahım yok yiyemiyorum. Zar zor yedim diyelim, anında zırrrr çıkarıyorum. Su mübarek su, kokusu da bir acayip!

Maltepe'deyiz. İSKİ'ye gitmek zorundayız. Bin otobüse E-5, bin minübese İSKİ.

Burası İstanbul, otobüs tıklım tıklım. Binen arkaya doğru ilerlemiyor. Niye ilerlemiyorsunuz kardeşim! Burası İstanbul, minibüs de tıklım tıklım. Hey ayaktakiler çökün, ileride polis var, ceza yemeyelim.

Çökmüyorum kardeşim!

İnenler oldu oturduk. Şoför ile yolculardan biri kavga ediyorlar, canlı yayın; 10.00 Ytl verdim, paramın üstünü vermedin. Verdim kardeşim, sen hele ceplerini yokla. Yokladım kardeşim, vermedin! Verdim! Vermedin!...

Soğanlık çok mu uzak?

Hastanenin önünde durdu minibüs. Minübüse doluştu bir, iki, beş on türbanlı kadın, yaşlısı genci; aslında ben de rahatsızım ama dayanamadım, kalkıp yer verdim görece yaşlı türbanlı kadına, kadın oturmadı diğer kadınlara baktı, bu sırada diğer kadınlara diğerleri yer verdiler, üçer beşer oturdular türbanlı kadınlar, genç yaşlı; ben kalkınca, yanımda oturan adam da kalktı; iki türbanlı kadın da bizim kalktığımız yere oturdu.

Oturur oturmaz yaşlı türbanlı kadın, ben erkeğin yanına oturmam dedi.

Türbanlı kadınların hepsi oturdular ama içlerinden biri bile, teşekkür ederiz demedi, sağ olun! Bu kadarına da pes pes pes!

Önce genç türbanlılar oturuyordu, sonra da yaşlı türbanlılar; daha yaşlı erkekler ayaktaydı; al sana işte mahalle baskısı, şehir, ülke baskısı!

1. Not: Hey mahalleli, genç türbanlı kızlara yer veriyorlar da minibüslerde, otobüslerde, yaşını başını almış kadınlara yer vermiyorlar başı açık, makyajlı diye; yaaaa!...

2. Not:

Yer vermesem olmaz
annem aklıma gelir
anneannem
ama yer verdiklerim
ne anneannem
ne annem
bir teşekkür yok
bir tebessüm
rahatsız olmasaydınız
hepsini bilemem
ama şahit olduklarım
bana yeter
türbanlı kadınlar
adına olağan
hep asık surat
memnuniyetsizlik
ve ve ve
pes pes pes!