Düdü'nün evi

Cuma, cumartesi, pazarı es geç, pazartesi ve salı; üç harika tatil günü, kış içi, sislerden uzak yaşadım Düdü'nün evinde.

Saat 21.00 Düdü'deydim; yemekli muhabbet, çaylı muhabbet, yanında pastalı ve meyveli muhabbet!

Muhabbet dolu uyudum Düdü'de ve muhabbet dolu uyandım; saat dokuz evden ayrılış. O saatten öbür saate dışarıda ne yaptığımın önemi yok, hemen saat 21.00 olsun, içim yine muhabbet dolsun!

Düdü'nün evi Kartaltepe'de, bilir misiniz bilmem!

Düdü'nün evini benden başka kimse bilsin de istemem. Niye? Eeeee, bütün muhabbetler bana kalsın diye akıllım!

Dışarıda kar var veya yok; ama bu evin içinde hep güneş var ve en harika ay ve yıldızlar var; seyret seyret, seyrine doyulmaz Düdü'nün evinde insana!

Eve girer girmez çekiyorum eşofmanları üstüme, yemek öncesi evin beyiyle, Mazhar beyle sohbet ediyoruz; ne olacak bu memleketin hali? Komedi! Ve evin kızı araya giriyor sevda dolu bir Sevda; yemek sonrası hemen hazırdır bardak bardak çay, tabiii tabiiii...

Evin kızı gamzeli, evin hanımı güler yüzlü ve evin beyi şakacı; insana doymak için, doğaya, mutlu olmak, mutlu kalmak için her kış bu vakitlerde mutlaka gelip kalmalı Düdü'nün evinde.

Sadece ve sadece bana öneriyorum Kartaltepe'de Düdü'nün evini, belki biraz bencilce davranıyorum ama ne yapalım, güzellikler bu devirde bu kadar hoş bulunup korunup yaşanamıyor saf saf.

1. Not: Dışarıda da inanılmaz güzellikler vardır, elbet onlar da yaşanacaktır ama Düdü'nün evi sana içindeki, içerideki harikalıkları yaşatan muhteşem bir evdir.

2. Not:

Düdü'nün evinde
bir Düdü
bir Sevda
bir Mazhar
ve bir ben
tam üç gece
yaşadık has muhabbeti,
insanı, mutluluğu
bir düştü
bir sevdaydı
bir incelikti
tadı beynimde
tadı tenimde
ruhumda
ohhh doğammm!...
Ş.Y.