An değerli

Vakit diyorum anıların toplamı mı acaba?

Anıların toplamı ve kısa bir hayat.

Kanuni Sultan Süleyman değerlendirdi mi de ben değerlendireyim?

Aklında daha neler vardı neler yapacak ve daha nereleri fethedecekti kim bilir?

Hayat işte geçip gidiyoruz birer birer.

Yarım kalmış bir roman gibiyiz, tamamlanamadan göçüp gideceğiz.

Herkesin bir hikâyesi var.

Herkesin bitiremediği bir işi,

gerçekleştirmeye çalıştığı hayalleri,

durmadan ulaşmaya çabaladığı hedefleri var.

Yaşıyor gidiyoruz işte.

Lakin bu koşuşturmaca içinde unuttuğumuz bir şeyler var;

uzun vadeli planlar mutsuzluk yaratıyor.

An değerli,

çok değerli...

Umutsuzluk bizimle hep mücadele ediyor mutsuz etmek adına.

Umutsuzluğa düştüğümüz anlarda bir kuş sesi, bir köpeğin peşimize takılıp gelmesi, saksıdaki tomurcuk bile bu mücadeleye ışık tutup bize umut verebilir.

Sırtımızda ağır yükler var  çoğumuz bu yüklerin altında yola devam etmeye çalışıyor.

Kimimiz barış içinde ve huzurlu, kimimiz savaşın gölgesinde gülmeye hasret, çocuklar savaş alanlarının ortasında perişanlar.

Dünya kurulduğundan beri yaşam böyle sürüp gidiyor.

Mutlular,

mutsuzlar,

umutlular,

umutsuzlar...

Hep umutlu olmak gerek aslında zor tabi...Hepimiz aynı şartlarda değiliz olamıyoruz maalesef.

Umutsuzluk silahının hedefi olmadan yaşamayı öğrenmek gerek de işte,

nasıl olacak bilemiyorum.