Anayasa Mahkemesi’nden Bir Tokat Daha

Ülkemizde bitmez tükenmez türban tartışmalarına ve bu durumu değiştirmeye yönelik düzenlemelere inatla direnen, Cumhuriyet ve Laik sistemi koruma görevini üzerindeki tüm baskılara rağmen yerine getirmeye çalışan Anayasa Mahkemesi gerekçeli kararını açıkladı.

Kısaca hatırlayalım: "Anayasa Mahkemesi ve Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi kararları gözetildiğinde, Anayasa’nın 10. ve 42. maddelerinde yapılan düzenlemenin, yöntem bakımından dini siyasete alet etmesi, içerik yönünden de başkalarının haklarını ihlale ve kamu düzeninin bozulmasına yol açması nedeniyle laiklik ilkesine açıkça aykırı olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Anayasa’nın 2. maddesinde (Türkiye Cumhuriyeti, toplumun huzuru, milli dayanışma ve adalet anlayışı içinde, insan haklarına saygılı, Atatürk milliyetçiliğine bağlı, başlangıçta belirtilen temel ilkelere dayanan, demokratik, laik ve sosyal bir hukuk devletidir) belirtilen Cumhuriyetin temel niteliklerini dolaylı bir biçimde değiştiren ve işlevsizleştiren bu düzenleme Anayasa’nın 4. maddesinde (Anayasanın 1nci maddesindeki Devletin şeklinin Cumhuriyet olduğu hakkındaki hüküm ile, 2nci maddesindeki Cumhuriyetin nitelikleri ve 3üncü maddesi hükümleri değiştirilemez ve değiştirilmesi teklif edilemez) ifade edilen değiştirme ve değişiklik teklif etme yasağına aykırı olduğundan, Anayasa’nın 148. maddesinin ikinci fıkrasında öngörülen teklif koşulunun yerine getirilmiş olduğu kabul edilemez.”

Türbanın bir özgürlük olduğu söylemindeki sözde aydın ve demokratların bu gerekçeli karardan sonra bir kez daha düşünmeleri gerekiyor. Tabi düşünmek öyle göründüğü kadar kolay bir etkinlik değildir. Bilgi ve birikim gerektirir. Sözlü ve görsel basında tabi MB’de de bu konuyla ilgili çeşitli saptamalarda bulunuldu. Ama gözden kaçan bir husus daha var. Zamanında ve halen günümüzde (gerçi hep bir silahlı ibaresi eklenmiştir) Anayasayı, özellikle de değiştirilemez ve hatta teklif bile edilemez maddelerini, değiştirme teşebbüsünde bulunan insanları hapse attık, astık, başka bir deyişle yok ettik. Şimdi milletvekili olma ve dolayısıyla dokunmazlık ve işlerine geldikleri gibi anladıkları demokrasi kavramın arkasına sığınarak, bu konuda girişimde bulananlara nasıl bir yaptırım uygulanabilir? Ya da televizyon kanalından kanalına, gazeteden gazeteye, ya da blogdan bloğa dolaşan sözde aydın ve demokratlar, liboşlar (bu terimi asiyazar da kullanıyor) benim deyişimle lümpenler Anayasa’yı ciddi bir şekilde ihlal etmiş olmuyorlar mı?

Türbanı özgürlük (Bu özgürlük, liberal gibi kavramlar da çok yerli yerinde kullanılmıyor. Bir başka yazımda bu konuya da değinmeyi düşünüyorum)diye önümüze sürenler, kısacası “Ben laik değilim, bu ülkenin de laik olmasını istemiyorum, ben Anayasa falan anlamam, benim dini görüşlerim ve onun kaynakları her şeyin üstündedir” demiyorlar mı? Ya da ben yine mi yanlış anladım!!?