Anlatmak İçin Yaşamak

Ellerimi üşüten bu sonbahar gününde evde tek başıma oturuyordum. Aslında hala oturuyorum. Elimde büyük usta Marquez’in ( Gabriel Garcia Marquez ) kitabı duruyor : Anlatmak İçin Yaşamak.. Bu muhteşem eserin coşkusuyla aylardır beni terk etmiş, belki de hayat küstüğüm için bana yüz çevirmiş bütün güzel cümleler zihnime doluşuyor.

Hayatta bana kitaplardan daha büyük coşku veren pek az şey vardır. Öyle ki bir kitap varsa okuduğum yalnızlığımı da alır sayfalarına gömer.Sanki sayfaları candan kandan bir varlık gibi ellerimden tutar, bana yeniden yaşama gücü verir. Bazen de yaşama katlanabilme.. Kitaptaki kahramanlar benim dört bir yanımı saran dostlarım oluverirler. Okuduğum her yapıt bende ya da çok bir iz bırakır. Bazısı hafif bir rüzgarla gün yüzüne çıkar , bazısı her şeyi yerle bir eden bir fırtınayla. Ama hepsi aynı yerde durmaktadır.

Beni hayata bağlayan en güzel şeylerden biri kitaplarım. Sevgiyle tutarım onları elimde. Bağrıma basarım kimi zaman. Bazısı kelimelere dökemediklerimi benim yerime dökmüştür kimi zaman bir asır önce.

Kitaplar okumak kadar bağlı olduğum yazma aşkımı körüklerler. İşte ikinci coşkumu o anda yaşarım. Düşündükçe yazamam ben. Her şey birden doluverir kalemime. Birden dökülüverir hayata. En yalın en güzel cümlelerimi belki de o zaman kurarım. Bir kez daha anlarım yaşamımızdaki gerçeğe en yakın düş budur , farkında olamadığımız. En büyük gücümüz belki de… Anlatmak !

Benim de büyük usta Marquez gibi şu hayatta en çok istediğim şey anlatarak kazanmak yaşamımı. Bugüne kadar sayısız iş denedim. Hiçbiri yazma tutkumun önüne geçemedi. En çok ürettiğimiz işler, en başarılı olduklarımız aşkla, tutkuyla bağlı olduklarımız değil midir? Ben de yazmaya bağlıyım en derin tutkuyla. Bir gün karşıma bir fırsat çıkacak. Ama ben bulacağım ama o gelecek. Sizlere anlatacağım çok şey var. Ve biliyorum ki bir yerlerde beni dinleyenler mutlaka olacak. Bir gün mutlaka..