Anne!

Anne!

Çılbır yaptım bu gün.

Seninki gibi olmamış, boğazımdan geçmedi.

Kimse de yemedi…

Hâlbuki nasıl başına oturur kapışır, sonra da bakışırdık...

Gelirken bir halı mağazasının önünden geçtim...

Nerde halı görsem, hala gözlerime batar, silerim.

Hani Ablamla halıları silerdik bahşiş kapmak için

Bir türlü beğendiremezdik.

"Yok Sulu olmuş, yok bu olmamış" kaç kez silerdik, küçük ellerimizle...

Her merdiven çıkışımda da anarım Anne.

Ablamla birimiz süpürür, diğerimiz silerdi yine sevdiremezdik. 

Beğendiğinde vakit çok geç olurdu...

Ama ben öğrendim, sen gidince Anne.

Evde bizleri kanatların altında tutmak içinmiş, Abim söyledi.

Hangimizi sevdiğini hissedemezdik ama hepimizle ilgilendiğini bilirdik.

Yirmi altı yaşındaydım, ameliyat için gelmiş bir gece kalmıştım.

Sabah evden çıkarken: "Anne ben gidiyorum" demiştim. Aslında korktuğumu söylemek istiyor, söyleyemiyordum; tıpkı seni sevdiğimi söyleyemediğim gibi.

Hiç işin bitmezdi ki, mutfaktan seslendin: "Çok kolay diş çektirmek gibi bir şey" oysa benim hiç dişçiyle işim olmamış dişçiye gitmemiştim.

Beni teselli etmek için Söylediğin Sözün önemi yoktu belki, ama öpücük oldu Anne.

Anneler öpünce geçer ya.

Ama sana her anne dediğimde "Seni Seviyorum" diyordum.

"Anne iyi ki varsın, başımızdasın."

"Anne yaşlansan da sen bizim perimizsin diyordum."

Anneler bilir derler ya, Sahi Anne beni anlıyor muydun?

Şimdi hatıraları ben topluyorum ablam yıkıyor hiç belli etmeden sanki varmışsın gibi.

Her sabah pencereyi açıyoruz ardına kadar sevdiklerimiz gelsin diye.

Her akşam da sıkı sıkı kapatıyoruz, gitmesinler diye…

Hiçbir şey olmamış gibi yapıyoruz, ablamla konuşmuyoruz…

Sevgi dedim ya Anne, canım çok yanıyor…

Aşk acısı en kötüsüymüş Anne…

Bunu bana söylemedin belki bilmemizi istemedin, öğrenemeden de gittin…

Sen olsaydın, olsaydın mutlaka bir şeyler söylerdin…

Anne geçende bir arkadaşım hastasın dedi. İnsan kendi hastalığını fark edemezmiş.

Ben Hasta mıyım Anne?

Bana bir haber ulaştırabilir misin?

Kardeşim nasıl?

Ona iyi Baktığından eminim.

Selam söyle hala onun ayakkabısını giydiğimi, her sabah benimle gezdiğini ilet.

Anne!

Abim de geldi... Mutlu musunuz? Hasret gideriyorsunuzdur eminim...

Sizleri öpüyor, özlüyorum…

Yine Doğum Günüm geldi Anne…

Bizlerle mutlu musun?

Biz seninle hep mutlu olduk…

Artık büyüdüm Anne!

Sevdiklerime "Seni seviyorum" diyebiliyorum.

Anne seni seviyorum…

Anne…

Anne ben geldim……