Anne babam nerede?

On onbeş yıl gibi kısa bir süre önce bile anlatılsa kimse inanmazdı.

Kadın dünyaya bir çocuk getirecek ve babası olmayacak.

Hele de bu kadın Türk kimliği taşıyacak.

Yunanistan, ABD, İsrail, KKTC gibi ülkelerde bulunan sperm bankalarına giderek spermler alıp ardından gayri meşru çocuk doğuran kadınlardan! Söz ediyorum.

Türkler arasında en popüler adres, Girit'teki Mitera Hospitalmiş.

Burada en çok İtalyan ve İspanyol spermleri tercih ediliyormuş.

Bu olay Türk aileleri arasında hızla yayılıyormuş.

Bugünlerde magazin programlarına konuk edilerek tartışmaya açılan bu konu bile insanın midesini bulandırıyor.

***

Değerlerimize tamamen aykırı.

Bırakın değerlerimizi insan fıtratına aykırı.

Bir gün o çocuk büyüyecek anne babam nerede diye soracak?

Anne cevap olarak baban ‘attaya gitti’ yavrum mu diyecek?

Baban evi terk etti bir daha da dönmedi mi diyecek.

Veya kutsal bir görev sonucu hayatını kaybetti mi diyecek?

Belge olarak herhangi bir resim yok. Eser yok.

Ve çocuk hayatında bir kere olsun “Biz babadan böyle gördük” diyemeyecek.

***

Yoo sakın yanlış anlaşılmasın.

Küçük yaşta babasını kaybetmiş binlerce çocuk var bu ülkede.

Ancak her babanın bir izahı var, bir hikâyesi var.

Burada anlattığımız babanın ne bir izahı ne de bir hikâyesi var.

Yani ortada hiçbir şey yok.

O şekilde dünyaya gelen çocuğun iç ve dış dünyasını bir düşünsenize.

***

Yazık olsun!

Yazıklar olsun!

Bir de kalkıp üzerlerine toz kondurmak istemiyorlar.

Edepten adaptan söz ediyorlar.

Konuşmalarına bakanlar da bunları namus bekçileri sanır.

Ekranlarda gözyaşlarına boğuluyorlar.

Timsah gözyaşı desem timsahlara yazık.

Hangi gözyaşı o kiri, o vicdan karasını temizleyebilir ki?

Her yıl Ekim ayının birinci haftası Dünya Çocuk günü olarak kutlanıyor.

Dünya çocuk gününde bir çığlık duydum.

Anne Babam nerede? Diyordu.

Annesi bu çocuğun babası nerede?

***

Evliliğin pabucunu dama atanlara yazıklar olsun.

Nikâhsız yaşayanlara, babasız çocuk doğuranlara yazıklar olsun.

Böyle bir dünyada yaşıyor olmaktan bile utanıyor insan.

Söylenecek o kadar çok şey var ki.

Böyle bir terbiyesizliğe lanet olsun.

Sözün bittiği dedikleri yere herhalde böyle zamanlarda geliniyor.

Galiba ben de sözün bittiği yere geldim.

…………………………………

Hoşça kalın.