Anneler Günü…

Adını hayatımız boyu çok az söylediğimiz, ama “anne” denen o muhteşem sıfatı her söylediğimizde içimizi sonsuz sevgisi, şefkati, fedakarlığı ile dolduran o muhteşem varlığa selam olsun.

Yaşamda her şeyi ekonomik çıkar hanesinde değerlendirerek bu güzel günü de maalesef gitgide tüketiyoruz. Tıpkı alışveriş çılgınlığına tutulup sevginin değerini pahalı hediyelerle ölçerek bir çok benzer günü kirletip tükettiğimiz gibi. Oysa annemiz için bütün günler bile kutlansa azdır. Madem bu bir günü özel anma günü yaptık, hiç düşünüyor muyuz annemiz bizden bu gün ne bekler diye?

Pahalı bir pırlanta mı? Ev mi, araba mı? Hiç kuşkusuz hayır. Onun bize aşıladığı şefkati kullanıp boynuna sarılmamız, yanağına kocaman bir öpücük kondurmamız, hiç şüphesiz onun için çok daha değerli. Hele birde kendi ellerimizle kopardığımız bir kır çiçeği veya kendi duygularımızı dile getiren iki satır yazı. Lütfen çocuklarımızı satınalma çılgınlığına payanda etmeyelim.

Anneler günü ilk kez 1908 yılında kutlandı. Daha sonra ülkemizde 1955 yılından bu yana kutlanıyor. Türk Kadınlar Birliği ülkemizde her yıl çocukları için büyük fedakarlığa katla­nan annelerden birini yılın annesi seçer. Yılın annesinin kişiliğinde tüm annelere iyi dilekler sunulur.

Amerika'nın Filedelfiya eyaletinde 9 Mayıs 1966 günü Jarvis isimli bir kızın annesi öldü. Annesini çok seven Jarvis'in üzüntüsü aylarca sürdü. Hayatla kimsesi kalmayan Jarvis ölüm olayına bir türlü alışamadı. Yaşama küstü. Canlılığını, yaşama sevincini yitirdi. Yemedi, içmedi bir ara ölmeyi bile düşündü. Jarvis'in bu durumunu yakından izleyen komşusu Jarvis'le arkadaş oldu. Bir gün yaşlı komşu söyleşi sırasında Jarvis'e «İnsanlar doğar, yaşar, ölür. Bu bir doğa kanunudur.» dedi. Bu iki cümle, Jarvis'i çok etkile­di. Ölümün de doğmak, yaşamak gibi bir doğa olayı olduğunu düşündü. Ancak bu doğruyu bulmak Jarvis'in annesine olan sevgisini azaltmadı. Aradan geçen süre içinde ölüm sözcüğünün soğukluğu gitti. Yerine anne sevgisinin sıcaklığı geldi. Artık Jarvis annesini gözyaşları ile değil severek. anmaya başladı. Acıları azaldı. İçinde arı, duru bir sevgi oluştu.
Aradan bir yıl geçti. Bu süre içinde Jarvis, hemen her gün annesinin mezarına çiçekler götürdü. Jarvis'in annesinin ölüm yıldönümünde bütün arkadaşları eve geldi. O gün Jarvis arkadaşlarına :

— Geçen bir yıl içinde çektiğim acılar bana şunu öğretti «Dünyada anne sevgisinin yerini dolduracak hiçbir sevgi yoktur. Yılın bir gününü annelere ayıralım. O günü annelerimizle ilgili anılarla dolduralım. Böylece annelerimize olan sevgi borcumuzu ödeyelim.» dedi.

Arkadaşları Jarvis'in önerisini çok beğendiler. Birlikte hemen kentin Belediye Başkanına gittiler. Başkan onları dinledi. Öneriyi içtenlikle benimsedi. Daha sonra bu öneri gazetelere, yazarlara anlatıldı. Jarvis ve arkadaşlarının çalışmaları kısa sürede sonuç verdi. Amerika Birleşik Devletleri Kongresi mayıs ayının ikinci pazar gününün Anneler Günü olarak kutlanmasını kararlaştırdı.

Hepinizin anneler günü kutlu olsun.

Perşembe, Mayıs 07, 2009