Annem bir Melekti

O’nu kaybedeli 14 yıl olmasına rağmen hala içimde sıcacık duruyor. Annemi çok özlüyorum Anneler ölmez bilirdim. O filmin başoyuncusu gibiydi, nasıl ölebilirdi ki, o ölse film biterdi, hayat biterdi. Ama o öldü, film bitti, ellerimden kayıp gitti, işte. Bana ölümüne dair hiçbir şey söylememişti. Ben ölürsem diye başlayan cümleler kurmamıştı. Bir yetişkin olmama rağmen O ölünce ne yapacağımı nasıl yaşayacağımı bilemedim. Annemi hiç konuşmadan günlerce aylalarca belki yıllarca ağladım. Hiç konuşmadım çünkü hiçbir kelimenin onun acısını anlatmaya yetmeyeceğini düşündüm. Dilin duyguları anlatamadığı yerdeydim, anlatacak tek bir kelime bilmiyordum. Kelimeler hani kifayetsiz kalır ya, o yerdeydim.

Ama hayata tutunmayı, yine ondan öğrendiğim gibi yapmaya karar verdim. Yine onu model alarak, onun kendi annesinin ölümünde neler yaptığını düşündüm. Annem, annesini kaybettiği için üzgündü ama ölüm karşısında soğukkanlı, olağan ve sevgi doluydu ve ben de sonunda öyle yaptım. Sonra yeni filmlerim, yeni kahramanlarım oldu.

Herkes için öyle olmayabilir ama benim için en büyük acı annemi kaybetmekti. Kendi sevgimi diğerlerinin anne sevgisiyle kıyaslıyorum, sanki ben annemi herkesten daha bir başka seviyorum. Çünkü diyorum, o gerçek bir melekti de ondan. O herhalde beni severken ve büyütürken özgür bıraktı. Bana olamayacağım şekilleri vermeye çalışmadı, beni kurallara sıkıştırmadı, şimdi anlıyorum ki içimdeki gerçek beni ortaya çıkarmamı istedi. “Sevgi özgürlüktür”ü, sevdiğini olduğu gibi sevmeyi, kendi istediğin standartlara sokmadan, zaten yeterince güzel olduğunu ondan öğrendim. Rekabeti hiç önermedi bana, kimseye benzemeye, yetişmeye çalışmadan, kimseyi kriter almadan büyüdüm. Ruhumun beni götürdüğü yere gitmeyi, evrene ulaşmayı öğrenmemi sağladı. Şimdi tüm yakınlarımla sevgi ve saygı dolu bir yaşamı ona borçluyum. Sadece kendi yaşamıma değil, bana danışan olarak gelen annelere, tıpkı benim annem gibi nasıl anne olunması gerektiğini anlatıyorum. Ondan aldığım, içimdeki ışığı başkalarına da yansıtıyorum. İyi ki annem, sen; benim annemdin…

Şimdi anlıyor musunuz? O gerçekten bir melekti.