Annem'e

En son nisan ayında yazmışım, ne kadar dolmuşum, duygularımın ne kadar yoğunlaştığını parmaklarımın klavyeye değdiği an daha çok hissettim. Çok şey var yazacak ama ben içlerinden en güzel konuyu seçtim çoktan, benim canıma, beni doğurana , beni hep kötülüklerden korumak için çalışana anneme yazacağım.Bugün bir haber aldım annemden çok üzdü beni, hayatta en korktuğum şey annemi ya da babamı bir hastane odasında görmektir ama ... Annem bana hep şöyle derdi'birgün anne olursan anlarsın kızım benim ne demek istediğimi'derdi.Anladım anne anlıyorumda senin çocukların için kendini nasıl heba ettiğini şimdi çok daha iyi anlıyorum.

Anneyim artık bilirimki onun canı yandığında senin canın daha çok yanar, bilirimki o seni üzsede sen onu kıracak bir tek laf edemezsin, nasıl bişeydirki bu annelik hiç almasan bile sen verirsin hemde hiç karşılıksız..Senin için bu şiir annem ve bütün anneler için vede benim gibi annesinden uzak olanlar için.Anne duyuyor musun sesimi? Ta özümden kopup gelen sesimi Düşünki, bir çocuğum ben şimdi Kuytunda gelişip yettişen bir fidan gibi Bir fidan gibi, anne!Oysa ben duyuyorum senin sesini Katışıksız sevgi dolu sesini Saçımı okşarken 'yavrum'deyişini 'Yavrum'deyişini anne!Kimseler getiremez o günlerimi bana Kimseler veremez o sevgilerini bana Dünya bir yana, sevgin bir yana Yazarım anılarıma yazarım anne ziya öztürk